سپاه پاسداران جمهوری اسلامی در اولين روز رزمايش «پيامبر اعظم سه» يک فروند موشک شهاب - ۳ را آزمايش کرد که برد آن ۲۰۰۰ کيلومتر گزارش شده است.
آزمايش موشک شهاب - ۳ زمانی انجام گرفت که آمريکا و جمهوری چک قراردادی را درباره استقرار رادار سپر دفاع موشکی آمريکا در خاک جمهوری چک امضا کردند.
مقام های آمريکايی می گويند که هدف از استقرار اين سپر دفاعی، مقابله با تهديدات موشکی ايران است.
ژنرال هنری اوبرينگ، مدير آژانس دفاع موشکی آمريکا وابسته به وزارت دفاع اين کشور در گفت وگو با راديو فردا می گويد که ايران هزينه زيادی برای توسعه برد موشک های خود متحمل شده است که اين هزينه ها قابل توجيه نيست، مگر اينکه در راستای برنامه توليد سلاح های کشتار جمعی باشد.
راديو فردا: موشک شهاب - ۳ ايران چه تهديدی را متوجه نيروهای آمريکا در خاور ميانه می کند با توجه به اينکه کلاهک اين موشک، قديمی و ابتدايی است و دايره خطای آن به ۲.۵ کيلومتر می رسد؟
هنری اوبرينگ: در ابتدا بايد بگويم که برخی از جنبه های آزمايش اين موشک، باعث شگفتی است. اين موشک، گونه ديگری از شهاب - ۳ است که، به ادعای ايران، دو هزار کيلومتر برد دارد.
لازم است درباره ميزان دقت اين موشک محتاط باشيم. ما اطلاعات کافی درباره ميزان دقت و کلاهک اين موشک نداريم. نکته مهم اين است که ايران، هزينه زيادی را برای توليد موشک های نيرومندتر و بهتر با برد بيشتر، متحمل شده است.
به نظر من اين هزينه قابل توجيه نيست، مگر اينکه اين هزينه سنگين، در راستای برنامه ای برای توليد سلاح های کشتار جمعی باشد. بدون چنين برنامه ای، پرتاب موشک شهاب - ۳ با کلاهک متعارف هزار کيلوگرمی، يا چيزی در اين حدود، با توجه به دايره خطای آن، که شما ذکر کرديد، از نظر نظامی منطقی به نظر نمی رسد.
- «ايران با موشک هايی که هزار و ۳۰۰ کيلومتر برد داشته باشند، می تواند بيشتر پايگاه های امريکا را در منطقه {خاورميانه} هدف قرار دهد، بنا براين، برد دو هزار کيلومتری، برای پيگيری اهدافی در خارج از منطقه است و قابل توجيه نيست.»
به عقيده من برنامه موشکی ايران، نياز به استقرار يک سپر دفاع موشکی، برای حفاظت نيروهای آمريکا و هم پيمانان آن در اروپا را، بيشتر می کند. موشک شهاب - ۳، با برد دو هزار کيلومتر، بردی فراتر از آن چيزی است که ايران در يک درگيری احتمالی با اسرائيل لازم دارد.
ايران با موشک هايی که هزار و ۳۰۰ کيلومتر برد داشته باشند، می تواند بيشتر پايگاه های امريکا را در منطقه {خاورميانه} هدف قرار دهد، بنا براين، برد دو هزار کيلومتری، برای پيگيری اهدافی در خارج از منطقه است و قابل توجيه نيست.
برنامه موشکی ايران نياز مبرم به ايجاد يک سپر دفاع موشکی را بيشتر می کند و بر اهميت قرارداد آمريکا با جمهوری چک، برای استقرار رادار ردياب در اين کشور، می افزايد و آمريکا سعی خواهد کرد که توانايی خود را در اين زمينه بيشتر کند.
ژنرال اوبرينگ، مقام های ايرانی می گويند که نيازی به سلاح هسته ای، شيميائی و ميکروبی ندارند و در پی دسترسی به اين گونه سلاح ها نيستند. بنابر اين فايده عملياتی موشک شهاب - ۳ با کلاهک جنگی متعارف در يک درگيری احتمالی بين ايران و اسرائيل و يا آمريکا چه خواهد بود؟ در حالی که آمريکا و اسرائيل، برتری نظامی فوق العاده ای نسبت به ايران دارند.
اين بستگی به نوع کلاهک موشک شهاب - ۳ دارد. من به هيچ وجه نمی خواهم که حفاظت نيروهای آمريکا و هم پيمانان ما، در گرو نيات رژيم ايران باشد. رژيم ايران ممکن است نيات خود را بيان کند و بعدا عکس آن عمل کند.
فکر نمی کنم که توسعه موشک شهاب - ۳ منوط به استفاده از کلاهک متعارفی باشد. اين کار با توجه به هزينه ای که ايران متحمل می شود، قابل توجيه نيست و عقلانی به نظر نمی رسد. بنابر اين ما بايد، همه امکانات و احتمالات ناشی از اين مسئله را، مد نظر قرار دهيم و به همين جهت ايجاد سپر دفاع موشکی در اروپا مهم است.
ايران با اکثر کشورهای اروپایی روابط حسنه دارد. چرا ايران بايد به فکر حمله موشکی عليه اروپا باشد؟ موشک شهاب - ۳ از نظر کارآيی عملياتی به راکت های «وی۲ » آلمان در جنگ جهانی دوم تشبيه شده است. آيا آمريکا و اروپا واقعا به سپر دفاعی موشکی بسيار پيشرفته ای در مقابل اين موشک نياز دارد؟
در ابتدا بايد بگويم که تهديد مورد نظر ما، تهديد فعلی ايران نيست. ما بايد تهديد سه يا چهار يا پنج سال آينده ايران را در نظر بگيريم، زيرا استقرار سپر دفاع موشکی در جمهوری چک و لهستان همين مدت وقت لازم دارد.
به عبارت ديگر، ما بايد تهديدهای آتی را مد نظرقرار دهيم، نه تهديدهای فعلی را. ما در مقابل شهاب - ۳ توانايی های ديگری داريم، مانند سيستم رزمی «ايجس» در نيروی دريايی آمريکا، سيستم دفاعی «پاتريوت» در نيروی زمينی يا سيستم جديدی به نام «تاد» دفاع در ارتفاع زياد، که سال آينده عملياتی خواهد شد.
اين سيستم ها می توانند با شهاب - ۳ مقابله کنند. اما نگرانی ما برد موشک شهاب است که مرتب افزايش می يابد، ما می دانيم که ايران می خواهد برد اين موشک را باز هم بيشتر کند.
به باور من، ايران در عرض دو يا سه سال آينده قادر خواهد بود، تمام کشورهای اروپايی را در برد موشک خود قرار دهد. سئوال اين است که ايران چرا اين کار را انجام می دهد، در حالی که تنها نگرانی آنها در منطقه، اسرائيل است.
- «نگرانی ما برد موشک شهاب است که مرتب افزايش می يابد، ما می دانيم که ايران می خواهد برد اين موشک را باز هم بيشتر کند.»
مقام های ايرانی از محو اسرائيل صحبت می کنند يا می گويند غرب بايد در مقابل جمهوری اسلامی کرنش کند. همه اين ها، نشانگر افکار خصمانه جمهوری اسلامی است.
نکته مهم ديگر اينکه، ايران علاوه بر استفاده از اين موشک ها در هنگام درگيری، می تواند از آنها برای اعمال زور استفاده کند، مثلا برای ايجاد شکاف بين آمريکا و اروپا؛ به باور من اين کار کاملا امکان پذير است.
بنا بر اين ايران می تواند بر روابط ژئوپوليتيکی و اتحاد کشورهای اروپايی و آمريکا در زمينه امنيتی، که سالها است ادامه دارد، تاثير بگذارد.
ما نمی خواهيم ايران توانايی لازم را برای تهديد کشورهای اروپايی داشته باشد، بدون اينکه وسيله ای برای دفاع داشته باشيم و از اين جهت استقرار سپر دفاع موشکی مهم است.
امضای قرارداد استقرار سپر دفاع موشکی با جمهوری چک را، چگونه ارزيابی می کنيد؟
ما از امضای قرارداد استقرار سپر دفاع موشکی، با جمهوری چک بسيار خرسند هستيم. کارهای زيادی قبل از امضای قرارداد صورت گرفت، با اين حال امضای قرارداد اولين گام است و کارهای زيادی در پيش داريم. پارلمان جمهوری چک بايد اين قرارداد را تصويب کند. به باور من، امضای اين قرارداد توام با بيانيه رسمی ناتو در بخارست، در ماه آوريل امسال، نشانگر آن است که کشورهای بيشتری تهديد ناشی از موشک های ايران را پذيرفته اند و نياز به پيش بينی های لازم، برای مقابله با اين تهديد را، درک می کنند.
من شخصا از پيشرفت هايی که در اين هفته، در اين راستا حاصل شده، بسيار خرسندم.