رضا تقی‌زاده تحلیل‌گر ایرانی مقیم بریتانیاست که در حوزه مسائل ایران و سیاست داخلی و خارجی صاحب نظر است.
همزمان با بالاگرفتن تنش در مناسبات سیاسی جمهوری اسلامی با اتحادیه اروپا و انتظار صدور بیانیه‌ای پیرامون نقش ایران در بحران‌های منطقه‌ای و برنامه‌های موشکی آن، روز چهارشنبه گزارش انتقال ۳۰ تن «کیک زرد» از کارخانه اردکان به تأسیسات اتمی اصفهان، به شکل گسترده‌ای در رسانه‌های داخلی انتشار یافت.
اهمیت انکار احتمال مداخله خارجی در به نتیجه نرسیدن پرتاب موشک سیمرغ و قرار نگرفتن ماهواره «پیام» در مدار زمین به قدری است که مسئولان حکومت ایران (وزیر ارتباطات)، و سایت‌های خبری تحلیلی نزدیک به نظام، با مبادرت به تبلیغ پیرامون قبول «نقص فنی»، در رد آن، تلاش فوری و گسترده‌ای به عمل آوردند.
اظهارات انتقادی جواد ظریف در هند علیه اتحادیه اروپا و آنچه «وعده‌های کلامی و انجام نشده آنها در راستای تعهدات مربوط به برجام» خواند، حاکی از نارضایتی شدید نسبت به عدم تحقق وعده ایجاد سازوکار ویژه مالی اتحادیه اروپا برای دور زدن تحریم‌های آمریکاست.
بازدید غیر منتظره دونالد ترامپ از نیروهای نظامی آمریکایی مستقر در عراق، به مناسبت ایام کریسمس، تنها چند روز پس از اعلام ورود ناوگان نظامی آمریکایی به آبهای خلیج فارس که در رأس آنها ناو هواپیمابر جان سی استنیس قرار دارد، لزوما نشانه تشدید تنش در منطقه و یا افزایش آمادگی برای جنگ علیه ایران نیست.
قطعیت یافتن دریافت ۴۸ نامه از سوی نمایندگان حزب محافظه‌کار در مجلس عوام بریتانیا برای اخذ رأی عدم اعتماد به رهبری خانم می در حزب، می‌تواند بحران جاری سیاسی کشور بر سر نحوه جدایی از اتحادیه اروپا را به اوج تازه‌ای رسانده و انجام «رفراندوم دوم» را اجتناب‌ناپذیر سازد.
اعلام تصمیم ناگهانی قطر به ترک سازمان تولیدکنندگان و صادرکنندگان نفت، در آستانه برگزاری اجلاس روز پنجشنبه «اوپک» در وین، می‌تواند ایران را به اتخاذ تصمیم مشابه تشویق کرده و در عمل این کارتل جهانی را بعد از ۵۸ سال موجودیت خبرساز در آستانه فروپاشی کامل قرار دهد.
بررسی اسناد ربوده شده توسط مأموران اسرائیلی از تورقوزآباد در جنوب تهران، نشان می‌دهد که پیش‌بینی تولید پنج کلاهک اتمی هر یک با قدرت ۱۰ کیلو تن، در فاز نخست ورود ایران به باشگاه کشورهای اتمی، تا سال ۲۰۰۳، می‌توانست در سال‌های بعد به تولید تعداد زیادتری بمب اتمی با قدرت انفجاری بیشتر منجر شود.
پیش از اعلام رسمی بازگشت دومین دور تحریم‌های ایران، بعضی رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند که علاوه بر ادامه دسترسی ایران به خدمات بین بانکی موسوم به «سوئیفت»، هشت کشور آسیایی نیز از امتیازهای محدود برای ادامه خرید نفت ایران، پس از رسمیت یافتن تحریم‌ها، برخوردار می‌شوند.
فراخوان علی خامنه‌ای برای تدوین «الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت» در شرایطی صورت گرفت که بر اساس ارزیابی «صندوق صلح» وضعیت جمهوری اسلامی در فهرست رژیم‌های درمانده، و در شاخص کشورهای شکننده و آسیب‌پذیر مابین «نارنجی و قرمز» قرار دارد و پیش‌بینی موقعیت سال آینده آن بحرانی‌تر از امسال است.
واکنش سرد یوکیا آمانو دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نسبت به درخواست نخست‌وزیر اسرائیل برای بازرسی از محلی در جنوب تهران که مدعی است حجمی از مواد پرتو زا در آن نگه‌داری می‌شده، مغایر با رفتارهای گذشته آژانس در قبال مراکز اتمی مشکوک ایران و مغایر سیاست‌های تغییر یافته آمریکا در این رابطه است.
در یکی از دشوارترین شرایط اقتصادی ایران در ۴۰ سال گذشته، حسن روحانی روز یکشنبه اول مهرماه به منظور ایراد یک سخنرانی «دو میلیون دلاری» در هفتاد و سومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل عازم نیویورک می‌شود، در حالی که شرایط استقبال از او در مقر سازمان ملل یادآور آخرین حضور احمدی‌نژاد در مجمع عمومی است؛ «تالار نیمه خالی و مخاطبین کم اشتیاق!»
قبول دعوت برای شرکت و سخنرانی در جلسه روز ۲۶ سپتامبر شورای امنیت سازمان ملل که ریاست آن را دونالد ترامپ بر عهده خواهد داشت، فرصتی نیست که حسن روحانی علیرغم تمایل شخصی، خود را قادر به قبول آن ببیند.
مطرح شدن گزینه اعطای پوشش دیپلماتیک بریتانیا به خانم نازنین زاغری، ۲۴ ساعت پس از رسانه‌ای شدن نام بریتانیا به عنوان جایگزین آمریکا در گروه طراحی و ساخت رآکتور اراک، و مرخصی سه روزه خانم زاغری را می‌توان نشانه پیشرفت مذاکرات سیاسی تهران - لندن پس از انتصاب وزیر خارجه تازه بریتانیا تلقی کرد.
اظهارات شگفت‌انگیز خانم ناتالی توچی، مشاور ارشد فدریکا موگرینی، مبنی بر «تحریم شرکت‌های اروپایی در صورت رعایت تحریم‌های ثانوی آمریکا» از یک سو دارای رنگ عقیدتی و از سوی دیگر نشانه به بن‌بست رسیدن تلاش‌هایی است که کمیسیون امنیت و سیاست خارجی اتحادیه اروپا برای پیشگیری از فروپاشی توافق اتمی صورت داده است.
اعلام آمادگی دونالد ترامپ برای مذاکره و رسیدن به «یک توافق واقعی» با جمهوری اسلامی، یک روز بعد از سخنرانی مایک پومپئو وزیر خارجه او در جمع آمریکایی‌های ایرانی‌تبار، حامیان افزایش فشار علیه حکومت مذهبی را نگران و هواداران تعامل با نظام را امیدوار ساخته است.
تجدید تاریخ در گردشی معکوس، و این بار در رابطه با سوریه، می‌تواند دیدار «هلسینکی -۳» را که روز دوشنبه ۱۶ ژوئیه میان دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین برگزار می‌شود، با مذاکرات ماه سپتامبر سال ۱۹۹۰ جورج بوش (پدر) در وضعیتی متقارن قرار دهد.
همزمان با تشدید فشارهای داخلی علیه حکومت مذهبی ایران، معرفی ژنرال نیتزان آلون به عنوان نخستین «مدیر طرح ایران» در وزارت دفاع اسرائیل رویداد با اهمیتی است در چارچوب همکاری‌های مشترک واشنگتن- تل‌آویو به منظور مقابله با تحریکات منطقه‌ای جمهوری اسلامی.
تصمیم اخیر سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) دایر بر افزایش تدریجی عرضه نفت خام تا سقف یک میلیون بشکه در روز اقدامی است پیشگیرانه.
ارسال نامه ایران به آژانس، دایر بر تدارک مقدمات ایجاد ظرفیت ۱۹۰ هزار سو، تصمیم سیاسی پر هزینه‌ای خواهد بود که می‌تواند در توجیه استفاده از ظرفیت‌های نظامی علیه ایران مورد استفاده قرار بگیرد.
مفهوم مستقیم تهدید مسئولان ارشد جمهوری اسلامی به خروج از توافق اتمی، بازگشت به فکر استفاده از «زور» بجای توسعه مبانی «قدرت» و انتخاب رویکرد «مقابله» بجای پیگیری سیاست «تنش زدایی ( détente )» در واکنش به چالشهایی است که از داخل و خارج موجودیت حکومت راتهدید میکنند.
بیشتر
