گمان نمی‌رفت روزگاری چین هم فیلم‌های پرهزینه‌ای به سبک هالیوود بسازد که بتواند سینماهای جهان را تسخیر کند، اما حالا فیلم «هشتصد» را عرضه کرده که پرسودترین فیلم امسال شده است.
«دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی که جایزه بهترین فیلم بخش افق‌های جشنواره ونیز امسال را به دست آورد، تجربه متفاوتی است در سینمای ایران که روایت کُند، اما درگیرکننده‌ای را پیش می‌برد.
هفتاد و هفتمین دوره جشنواره جهانی ونیز، شنبه شب، دوازدهم سپتامبر(بیست و دوم شهریور) به کار خود پایان داد.
هفتاد و هفتمین جشنواره جهانی فیلم ونیز در حالی افتتاح شد که به نظر می رسید این جشنواره هم با شیوع مجدد کرونا در اروپا، مانند تمامی جشنواره‌های فیلم از ماه مارس تاکنون برگزار نشود.
منوچهر طیاب مستندساز برجسته سینمای ایران روز سه‌شنبه چهارم شهریور در وین اتریش درگذشت. او در سال‌های اخیر بیشتر در وین زندگی می‌کرد و از ماه‌ها پیش به دلیل بیماری سرطان بستری بود.
یادداشتی از محمد عبدی: ابراهیم گلستان جدا از نقش چشم‌گیرش در جریان روشنفکری و شکل‌گیری سینمای روشنفکرانه ایران در دهه چهل، داستان‌نویسی است جسور.
جنگ دوم جهانی در اروپا بالا گرفته است؛ فیلمبرداری فیلم کازابلانکا در حال به پایان رسیدن است، اما هیچ کس پایانی برای داستان فیلم ندارد!
محمد عبدی: «مسخره باز» تنها یک بازی فرمی نیست؛ درباره اجتماع امروز ایران و وقایع آن حرف می‌زند و با زبانی نمادین گفتنی‌هایش را با تماشاگر هوشمند قسمت می‌کند.
قاضی ربیحاوی در رمان «پسران عشق»، شرح حال قهرمان همجنس‌گرایش را طی سال‌های انقلاب و آغاز جنگ روایت می‌کند.
«عروس آتش» فیلم ساده، جمع‌وجور و بی‌ادعایی است که سینمای مستند را با نوعی قوم‌نگاری می‌آمیزد و درباره تابوهایی حرف می‌زند که امروز هم نمونه‌های آن کم نیست.
جشنواره فیلم تورنتو، بزرگترین جشنواره سینمایی آمریکای شمالی، امسال میزبان فیلم‌های دو سینماگر زن ایرانی است، اما به دلیل کرونا حضور فیزیکی در این جشنواره، در هاله‌ای از ابهام است.
دو فیلمساز تجربه‌گرا در یک مستند نیم ساعته موفق می‌شوند تصویر درگیرکننده‌ای از آفریقای جنوبی ارائه دهند که تماشاگر را به راحتی با خود همراه می‌کند.
محمد عبدی: «آرامش در حضور دیگران»، ساخته ناصر تقوایی، بر اساس داستانی از غلامحسین ساعدی، پس از پنجاه سال چون نگین درخشانی در تاریخ سینمای ایران می‌درخشد.
گرینلند، جزیره یخی بزرگ نزدیک به قطب شمال به سرعت در حال آب شدن است. اما واقعیت تلخ‌تری که فیلم به آن اشاره دارد سرعت این آب شدن است.
تاثیر فیلم نه از قدرت تکنیکی آن، بلکه از روایت واقعیت عریان و بی واسطه‌ای است که از چشم تماشاگر دور مانده بود.
جرئت و جسارت انیو موریکونه، مهمترین ویژگی‌اش بود؛ خصیصه‌ای که او را در عالم موسیقی فیلم، به اسطوره‌ای بی‌نظیر بدل کرد که طی بیش از پنج دهه، به طور ممتد و متوالی، موسیقی تعداد قابل توجهی از ساخته‌های تحسین شده تاریخ سینما را خلق کرد .
این روزها جمهوری چک ستایشگر زنی است که جانش را در راه مبارزه با دیکتاتوری از دست داد: میلادا هوراکووا سیاستمدار و فعال حقوق بشر که در سال ۱۹۵۰ به دست حکومت کمونیستی اعدام شد و حالا یک قهرمان ملی است.
دوربین در بسیاری از نماها به آرامی در حرکت است، اما این حرکات -و نوع تدوین فیلم متکی بر نماهای غالباً کوتاه- آزارنده و به قصد خودنمایی نیست و به راحتی با جهان فیلم می‌آمیزد.
دنی روزنبرگ به ترکیبی از واقعیت و فیلم می‌رسد و می‌خواهد دو جهان مختلف را به شکلی تو در تو روایت کند.
«جان‌دار» اولین فیلم حسین امیری دوماری و پدرام پور امیری که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته به نمایش درآمده بود، این روزها به شکل اینترنتی اکران شده است؛ فیلمی اجتماعی که می‌خواهد به شکلی قصه‌گو مخاطب عام را به خود جلب کند.
بیشتر
