اصغر فرهادی، کارگردان صاحب نام سینمای ایران، در مصاحبهای با مجله سینمایی «هالیوود ریپورتر» که روز دوشنبه ۱۵ شهریور منتشر شد به موضوعات گوناگونی از جمله عدم حضورش در مراسم اسکار ۲۰۱۷ در اعتراض به تصمیم دونالد ترامپ برای ممنوع کردن سفر شهروندان چندین کشور مسلمان، گریز از شبکههای اجتماعی، نگرانی و خشم مردم ایران از نحوه مدیریت همهگیری ویروس کرونا و تاثیر سانسور بر کارش پرداخت.
او با اشاره به بحران کرونا در ایران میگوید: «مردم هرگز این وضعیت را فراموش نخواهند کرد. وضعیت بسیار دردناکی است و مردم به شدت خشمگین هستند. مردم به آینده و تغییر هیچ امیدی ندارند. هر روز خبرهای بد میشنویم و احساس میکنی که نظام (سیستم) قصد تغییر و بهبود زندگی مردم را ندارد».
آقای فرهادی میگوید از شبکههای اجتماعی مثل فیسبوک و توئیتر پرهیز میکند «چون توان هضم این همه خبر بد را ندارم».
او به نقش منفی این رسانهها در «بتسازی و بعد ویران کردن این بتها» اشاره میکند، موضوعی که در فیلم جدیدش «قهرمان» به وضوح به چشم میخورد.
اصغر فرهادی با دو جایزه اسکار در کارنامهاش توضیح میدهد که انسانها صرفا خوب و یا بد نیستند: «نکته جالب برای من این است که انسانهای معمولی در برخی مقاطع از زندگی خود کارهای انساندوستانه مهمی انجام میدهند ولی ممکن است در سراسر زندگی خود چنین نباشند. متاسفانه ما عادت کردهایم هر فردی را با یک جنبه بشناسیم. ولی حقیقت این است که باید پذیرفت هر آدمی دقیقا به این دلیل که انسان است ممکن است مرتکب خطا و یا خلاف شود».
آقای فرهادی فیلمبرداری «قهرمان» را اوایل سال ۲۰۲۰ در شیراز شروع کرد ولی با شروع همهگیری ویروس کرونا ناگزیر شد کار را متوقف کرده و حدود ۱۰ ماه بعد از سربگیرد. او میگوید در این فاصله سعی کرد یک پسزمینه خانوادگی به شخصیت اصلی داستان اضافه کند تا تماشاچیان سرگذشت او را بهتر درک کنند و ببینند که جنبههای مثبتی نیز دارد و شاید حق با اوست.
فیلم بعدی اصغر فرهادی قرار است در خارج از ایران ساخته شود. با وجود آنکه او مصمم است به کار در کشور زادگاهش ادامه دهد محدودیتهای فیلمسازی در ایران روی او بیتاثیر نبوده است.
آقای فرهادی در مورد تولید آثارش بدون محدودیتهای سانسور در ایران میگوید: «خیلی چیزها متفاوت خواهد بود. ما به این فیلمها میگوییم رئالیسم ولی به عنوان نمونه صحنههایی که زنان در محیط خانه خود حجاب دارند اصلا واقعی نیست. دقیقا نمیتوانم بگویم که اگر آزادی داشتم فیلمهای من چگونه میبودند ولی مطمئنم که متفاوت بودند چون ذهن من آزادتر میبود».
اصغر فرهادی ۴۹ ساله اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۳۸۲ ساخت. او مهار بیان افکار و احساسات خود به عنوان یک فیلمساز را چنین توصیف میکند: «فردی که سالها در یک مسیر پر دستانداز حرکت کرده است به مرور به همین شیوه راه رفتن عادت میکند. وقتی به یک راه هموار میرسد مدتی طول خواهد کشید تا عادی راه برود. بنابراین نمیتوانم به شما بگویم که در یک مسیر هموار چگونه راه خواهم رفت ولی مسلما آسانتر خواهد بود».