اتحاديه آزاد کارگران ايران اعلام کرد که سه نفر از کارگران بازداشت شده در مراسم اول ماه مه سال جاری در شهر سنندج، از سوی دادگاهی در اين شهر، هر کدام، به شش ماه حبس تعزيری و ۴۰ ضربه شلاق تعزيری محکوم شده اند.
در متن حکم صادر شده برای فايق کيخسروی، شيوا سبحانی و منصور کريميان نوشته شده که احکام فوق، قابل تبديل به حبس تعليقی به مدت سه سال است.
در اين ميان، اتحاديه آزاد کارگران ايران با انتقاد از اين احکام، خواستار لغو آنها و پايان يافتن هر گونه ممنوعيت و محدوديت در برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در ايران شده است.
آقای کيخسروی، که عضو اتحاديه آزاد کارگران ايران است، در مورد احکام صادر شده به «راديو فردا» می گويد:
احکام صادر شده در اين چند روز اخير هنوز به طور کتبی به من ابلاغ نشده، ولی به دست يکی ديگر از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر رسيده است.
در اين حکم، آقای بابک باجلانی و خانم شب بو خليلی از اتهامات خود تبرئه شده اند و خانم شيوا سبحانی، آقای منصور کريميان و من به شش ماه حبس تعزيری و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده ايم، ولی گويا به دليل عدم سوء پيشينه کيفری، حکم حبس تعزيری به سه سال حبس تعليقی تبديل شده است.
البته اين حکم دادگاه بدوی شعبه ۱۰۵ دادسرای عمومی است و احتمالا ۲۰ روز برای ما فرصت تجديد نظر خواهی وجود دارد.
راديو فردا: علت صدور اين احکام برای شما و ديگران چيست؟
ما در مراسم اول ماه مه، يعنی روز جهانی کارگر، که در سنندج برگزار شده بود، بازداشت شديم. البته شش نفر بوديم و نفر ششم يک نوجوان ۱۴ ساله به نام فرزام عبدی بود که نام او دراحکام صادره نيامده و احتمالا به دليل سن کم يا تبرئه شده و يا اصلا دادگاهی نشده است.
اتهام ما «اخلال در نظم عمومی» بود که هيچکدام از ما چنين اتهامی را قبول نکرديم، چون روز جهانی کارگر بوده است و ما در آن مراسم بازداشت شده ايم.
آیا شرکت در مراسم روز جهانی کارگر در ایران اخلال در نظم عمومی شناخته می شود؟
ما هم اين مسئله را در جلسات دادگاه مطرح کرديم. طبق مقاوله نامه های ۸۷ و ۹۸ سازمان بين المللی کار که جمهوری اسلامی ايران نيز آن را امضاء کرده است، حق ايجاد تشکل های مستقل کارگری و حق برگزاری روز جهانی کارگر بايد آزاد باشد.
البته در اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی هم آزادی تجمعات بايد محترم شمرده شود.
برای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در سنندج، درخواست مجوز شده بود، ولی متاسفانه مسئولان جواب صريحی ندادند و تشکل های کارگری در سنندج اعلام کرده بودند که اين مراسم را برگزار می کنند. اما بر خلاف همه دنيا، در ايران با مراسم روز جهانی کارگر اين گونه برخورد می شود.
اولين بار نيست که در سنندج برای فعالان کارگری يا شرکت کنندگان در روز جهانی کارگر حکم شلاق صادر می شود. به نظر شما، علت آن چيست؟
در سال ۸۶ ، هم ۱۳ نفر در روز جهانی کارگر در سنندج بازداشت شده بودند و برای ۱۱ نفر آنها حکم شلاق صادر شد و اين حکم در مورد شش نفر انجام شد و حکم سايرين توسط آقای شاهرودی بخشيده شد. همچنين در سال ۸۷، برای دو نفر از بازداشت شدگان حبس تعزيری و برای دو نفر ديگر هم حکم شلاق و هم حبس تعليقی صادر شده بود که اجرا شد.
امسال سومين سالی است که چنين اتفاقی رخ می دهد. حکم شلاق قرون وسطايی است، ولی متاسفانه در ايران، به ويژه در سنندج، شاهد اجرای چنين حکمی هستيم.
به نظر من، اين احکام فقط برای سرکوب فعالين کارگری و کارگران و ايجاد فضای رعب و وحشت است تا کارگران مراسم مستقل خود را برگزار نکنند. ولی همان طور که ديديم، چنين احکامی نتيجه ای نداشته است و فعالان کارگری و کارگران در شهرهای مختلف برنامه های خود را اجرا می کنند.
