استاندار سیستان و بلوچستان اعلام کرد که به ۱۲ تن از مخالفان جمهوری اسلامی در این منطقه امان نامه داده شده است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، علی اوسط هاشمی، این افراد را «معاندین نظام» و «فریب خوردگان» توصیف کرد و از به گفته او «عناصر فریب خورده» خواست تا خود را به نیروهای اطلاعاتی و امنیتی استان معرفی کنند و امان نامه بگیرند.
در سالهای اخیر درگیریهای متعددی بین نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با شبهنظامیان گروه جندالله روی داده و چند بار نیز این گروه مرزبانان ایرانی را به گروگان گرفته است.
عبدالستار دوشوکی، تحلیلگر مسایل سیستان و بلوچستان در لندن، درباره اظهارات استاندار سیستان و بلوچستان میگوید:
عبدالستار دوشوکی : «اسامی این ۱۲ نفر هنوز اعلامنشده، ولی بهاحتمال خیلی زیاد از گروههای مسلحی هستند ازجمله افراد وابسته به گروه جیشالعدل و گروه جدیدالتاسیس جیشالنصر، که استاندار اعلام کرده بود.»
- چرا مقامهای جمهوری اسلامی در این زمان خاص تصمیم گرفتهاند که به این ۱۲ نفر اماننامه بدهند و در ضمن استاندار سیستان و بلوچستان هم به گفته او از معاندان خواسته که خودشان را به نیروهای امنیتی و اطلاعاتی استان معرفی کنند و اماننامه بگیرند؟
«اصولاً این مقوله اماننامه یک مقوله بسیار قدیمی است و جمهوری اسلامی همیشه به گروههای مسلح که علیه این نظام میجنگیدند ازجمله گروههای قاچاقچی و گروههایی که جمهوری اسلامی به آنها اشرار میگوید اماننامه داده و درنتیجه این مقوله شناختهشدهای در استان سیستان و بلوچستان است. اما برای درک آن در مقطع کنونی باید به مقوله امنیت در استان سیستان و بلوچستان بپردازیم.سه نوع نگاه در آن منطقه، وجود دارد یکی نگاه امنیت سخت است یا امنیت از طریق مشت آهنین از طریق مشت و اعدام و لوله تفنگ و طناب دار که توسط نیروهای امنیتی و نظامی و نیروهای تند اصوگرا در استان پیگیری میشود. مورد دوم امنیت مردم محور است که توسط خود مردم محلی و معتمدین و فرهیختگان بلوچ و همچنین علمای اهل سنت دنبال میشده از طریق سهیم دانستن و شرکت مردم در تصمیمگیریها مدیریت استان، امنیت را تأمین کنند. امنیتی را که آقای استاندار، اخیراً مطرح کرده تلفیقی از این دو نوع است به نام امنیت نرم در مقابل آن امنیت سخت و امنیت مردمی، ایشان معتقد است از امنیت نرم بهعنوان یک اهرم راهبردی و استراتژیک نظام استفاده کنیم تا در استان سیستان و بلوچستان، خشونتزدایی بشود، به همین دلیل معتقد است که باید از پایین بخشهایی از نیروهای بلوچ و اهل سنت در امور مدیریت استان، مشارکت داده شوند و از بالا گروههایی که حاضر هستند از گروههای مسلح مثل جند الله درگذشته و جیش العدل و جیش النصر در شرایط فعلی جدا بشوند ، آها را هم جذب کنند و از این دو طریق بتوانند امنیت را در سیستان و بلوچستان به وجود بیاورند.»
- دادن اماننامه به این افراد تا چه اندازه میتواند از گروگانگیری و یا خشونتهای احتمالی جلوگیری کند؟
«دادن اماننامه فقط یکی از فاکتورهاست که میتواند تأثیرگذار باشد. به خاطر داشته باشیم که در اواخر تیرماه سال ۱۳۸۹ جمهوری اسلامی اعلام کرد از طریق رییسکل دادگستری استان سیستان و به لو چستان که ۲۸ نفر از اعضای گروه جند الله اماننامه دریافت کرده بودند و در آن زمان تصور بر این بود که این میتواند بر تأمین امنیت استان تأثیرگذار باشد اما دیدیم که بعد از جند الله بسیاری از این گروهها بهطرف گروههای دیگری مثل جیش العدل رفتند و اماننامه خودبهخود نمیتواند تأثیرگذار باشد، مگر اینکه آن زمینههای رشد خشونت و ناامنی در سیستان و بلوچستان موردبررسی قرارگرفته شود و آن عواملی را که باعث میشود برخی از جوانها بهسوی این گروهها خشن کشیده شوند، این عوامل باید برطرف شود.»
به گزارش خبرگزاری ایسنا، علی اوسط هاشمی، این افراد را «معاندین نظام» و «فریب خوردگان» توصیف کرد و از به گفته او «عناصر فریب خورده» خواست تا خود را به نیروهای اطلاعاتی و امنیتی استان معرفی کنند و امان نامه بگیرند.
در سالهای اخیر درگیریهای متعددی بین نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با شبهنظامیان گروه جندالله روی داده و چند بار نیز این گروه مرزبانان ایرانی را به گروگان گرفته است.
عبدالستار دوشوکی، تحلیلگر مسایل سیستان و بلوچستان در لندن، درباره اظهارات استاندار سیستان و بلوچستان میگوید:
عبدالستار دوشوکی : «اسامی این ۱۲ نفر هنوز اعلامنشده، ولی بهاحتمال خیلی زیاد از گروههای مسلحی هستند ازجمله افراد وابسته به گروه جیشالعدل و گروه جدیدالتاسیس جیشالنصر، که استاندار اعلام کرده بود.»
- چرا مقامهای جمهوری اسلامی در این زمان خاص تصمیم گرفتهاند که به این ۱۲ نفر اماننامه بدهند و در ضمن استاندار سیستان و بلوچستان هم به گفته او از معاندان خواسته که خودشان را به نیروهای امنیتی و اطلاعاتی استان معرفی کنند و اماننامه بگیرند؟
«اصولاً این مقوله اماننامه یک مقوله بسیار قدیمی است و جمهوری اسلامی همیشه به گروههای مسلح که علیه این نظام میجنگیدند ازجمله گروههای قاچاقچی و گروههایی که جمهوری اسلامی به آنها اشرار میگوید اماننامه داده و درنتیجه این مقوله شناختهشدهای در استان سیستان و بلوچستان است. اما برای درک آن در مقطع کنونی باید به مقوله امنیت در استان سیستان و بلوچستان بپردازیم.سه نوع نگاه در آن منطقه، وجود دارد یکی نگاه امنیت سخت است یا امنیت از طریق مشت آهنین از طریق مشت و اعدام و لوله تفنگ و طناب دار که توسط نیروهای امنیتی و نظامی و نیروهای تند اصوگرا در استان پیگیری میشود. مورد دوم امنیت مردم محور است که توسط خود مردم محلی و معتمدین و فرهیختگان بلوچ و همچنین علمای اهل سنت دنبال میشده از طریق سهیم دانستن و شرکت مردم در تصمیمگیریها مدیریت استان، امنیت را تأمین کنند. امنیتی را که آقای استاندار، اخیراً مطرح کرده تلفیقی از این دو نوع است به نام امنیت نرم در مقابل آن امنیت سخت و امنیت مردمی، ایشان معتقد است از امنیت نرم بهعنوان یک اهرم راهبردی و استراتژیک نظام استفاده کنیم تا در استان سیستان و بلوچستان، خشونتزدایی بشود، به همین دلیل معتقد است که باید از پایین بخشهایی از نیروهای بلوچ و اهل سنت در امور مدیریت استان، مشارکت داده شوند و از بالا گروههایی که حاضر هستند از گروههای مسلح مثل جند الله درگذشته و جیش العدل و جیش النصر در شرایط فعلی جدا بشوند ، آها را هم جذب کنند و از این دو طریق بتوانند امنیت را در سیستان و بلوچستان به وجود بیاورند.»
- دادن اماننامه به این افراد تا چه اندازه میتواند از گروگانگیری و یا خشونتهای احتمالی جلوگیری کند؟
«دادن اماننامه فقط یکی از فاکتورهاست که میتواند تأثیرگذار باشد. به خاطر داشته باشیم که در اواخر تیرماه سال ۱۳۸۹ جمهوری اسلامی اعلام کرد از طریق رییسکل دادگستری استان سیستان و به لو چستان که ۲۸ نفر از اعضای گروه جند الله اماننامه دریافت کرده بودند و در آن زمان تصور بر این بود که این میتواند بر تأمین امنیت استان تأثیرگذار باشد اما دیدیم که بعد از جند الله بسیاری از این گروهها بهطرف گروههای دیگری مثل جیش العدل رفتند و اماننامه خودبهخود نمیتواند تأثیرگذار باشد، مگر اینکه آن زمینههای رشد خشونت و ناامنی در سیستان و بلوچستان موردبررسی قرارگرفته شود و آن عواملی را که باعث میشود برخی از جوانها بهسوی این گروهها خشن کشیده شوند، این عوامل باید برطرف شود.»