رمان « فرزند پنجم»، اثر دوريس لسينگ، برنده جايزه ادبی نوبل سال ۲۰۰۷ ، که ترجمه فارسی آن هفته گذشته منتشر شد، کالبد بيرونی وحشت و هراس نهفته در درون آدمی را در قالب روايت زندگی پدر و مادری تصوير می کند که فرزند پنجم آنان؛ غولی زشت رو، زشت کردار و مهارناشدنی، پليدی و نفرت و وحشت را بر زندگی والدين خود تحميل می کند.
دوريس لسينگ در ۱۹۱۹ از پدر و مادری انگليسی در کرمانشاه متولد شد. خانواده او به رودزيای جنوبی ، يکی از مستعمرات بريتانيای آن زمان که اکنون زيمبابوه ناميده می شود، مهاجرت کردند و خانم لسينگ تا ۱۳ سالگی در مدرسه دخترانه کاتوليک آن ديار تحصيل کرد.
او پس از فرار از مدرسه به مشاغل گوناگون روی آورد و سرانجام به بريتانيا بازگشت و به محافل کمونيست های سنتی هوادار اتحاد شوروی سابق نزديک شد و نخستين رمان خود را با نام «علفها آواز میخوانند» در ۱۹۴۹ و دومين رمان خود را با عنوان «دفترچه طلائی» در ۱۹۶۲ منتشر کرد.
خانم لسينگ پس از هجوم ارتش اتحاد شوروی سابق به مجارستان، از کمونيسم روسی روی برگرداند و به روان شناسی و سرانجام به عرفان گرايش يافت.
آثار وی را به سه دوره رمان های رئاليستی کمونيستی، رمان های روان شناسانه و رمان های علمی ــ تخيلی با گرايش به عرفان، دوره بندی می کنند، اما خانم لسينگ در هر ۳ دوره ، رمان را چون ابزاری برای تبليغ ائدئولوژی و مکاتب فلسفی و اجتماعی به کار می گيرد و به همين دليل، اعطای جايزه نوبل ادبی به او، انتقاد گسترده منتقدان ادبی را برانگيخت .
رمان فرزند پنجم را کيهان بهمنی ترجمه کرده است.
رسائل توحيدی علامه طباطبائی
با انتشار ترجمه فارسی کتاب « رسائل توحيدی»، يکی از آثار مهم علامه طباطبايی در دسترس فارسی زبانان قرار گرفت
سيد محمد حسين طباطبايی را که در ۱۲۸۱ متولد و در ۱۳۶۰ هجری شمسی درگذشت، بزرگ ترين مفسر قرآن شيعه و يکی از برجسته ترين و با نفوذ ترين کارشناسان حکمت، الهيات و فلسفه اسلامی می دانند و از او چون متالهی ياد می کنند که حکمت، فلسفه و تفسير شيعه و مکتب ملاصدرا را زنده کرد و شناخت شناسی نحله ملاصدرا، فيلسوف بزرگ عصر صفوی، را تعالی بخشيد.
وی در تبريز متولد شد و پس از اتمام تحصيلات دينی و فراگرفتن کلام، حکمت و فلسفه اسلامی، در سال ۱۳۲۵ در قم اقامت گزيد.
مخالفت مراجع سنتی قم با شيوه تدريس و آراء طباطبايی به جايی رسيد که کلاس درس اسفار وی تعطيل شد و او روزها « شفا»ی ابوعلی سينا را تدريس می کرد و شب ها درس « اسفار» ملاصدرای خود را برای شاگردان معدود و برگزيده خود ادامه می داد.
بزرگ ترين اثر علامه طباطبايی ، ۲۰ جلد تفسير « الميزان» به زبان عربی را مهم ترين تفسير قرآن شيعه می دانند.
طباطبايی علاوه بر کتاب « اصول فلسفه و روش رئاليسم»، که در نقد ايده آليسم و ماترياليسم تاليف شده است، بيش از ۵۰ کتاب و رساله در فلسفه، عرفان و الهيات اسلامی به زبان های فارسی و عربی تاليف کرد.
رسائل توحيدی را علی شيروانی ترجمه کرده است.
چامسکی و انقلاب زبان شناسی
کتاب « چامسکی و انقلاب زبان شناسی»، تاليف رضا نيليپور، تلاشی است ارزنده در معرفی آراء و آثار يکی از بزرگ ترين زبان شناسان و روشنفکران معاصر جهان.
نوام چامسکی در ۱۹۲۸ در آمريکا متولد شد و با ارائه نظريه دستور زايشی-گشتاری در دهه ۶۰ ميلادی، انقلابی بزرگ در زبان شناسی خلق کرد.
آقای چامسکی که خود را آنارشيست و چپ گرايی مخالف کمونيسم معرفی می کند، در دوران جنگ ويتنام و در دهه های ۶۰ و ۷۰ ، به يکی از با نفوذترين منتقدان دولت آمريکا بدل شد.
نخستين اثر سياسی او؛ کتاب «قدرت آمريکا و ماندارينهای نوين» در سال ۱۹۶۹، انتقادی راديکال به ساختار قدرت در آمريکا و نقدی ريشه ای به روشنفکران ليبرال بود.
کتاب چامسکی و انقلاب زبان شناسی در ۱۱ فصل تدوين شده است و علاوه بر زندگی نامه علمی و سياسی چامسکی، گزارشی از آراء و نقش او در زبان شناسی و سياست به دست می دهد.