رضا تقیزاده تحلیلگر ایرانی مقیم بریتانیاست که در حوزه مسائل ایران و سیاست داخلی و خارجی صاحب نظر است.
بزرگنمایی پیرامون مخاطرات امنیتی اجرای پروتکل الحاقی معاهده منع گسترش سلاحهای اتمی، آخرین حربه اصولگرایان جمهوری اسلامی برای پیشگیری از به نتیجه رسیدن نهایی مذاکرات اتمی در پایان ماه جاری مسیحی است.
تازهترین گزارش آژانس پیرامون وضعیت جاری فعالیتهای اتمی در ایران حاکی از افزایش بهره وری سانتریفیوژ های نوع پی-۱، افزایش ذخیره اورانیوم با غلظت کمتر از ۵ درصد، ادامه کار تحقیق و توسعه و همچنین باقی ماندن مذاکرات فنی با آژانس در بن بست دو سال اخیر است.
اظهارات ابهامبرانگیز اخیر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، مبنی بر اینکه «مسئولان سفیه منطقه در صدد هستند جنگهای نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند» را میتوان نقطه آغاز تحولی حساس و بالقوه خطرناک در متغیرهای امنیت ملی ایران تلقی کرد.
استقرار سپر دفاع موشکی آمریکا در حاشیه جنوبی خلیج فارس، بخشی از تعهداتی است که واشینگتن بهمنظور کاهش نارضایتیهای کشورهای عرب منطقه از نهایی ساختن توافق اتمی با تهران بر عهده میگیرد.
در معادلات امنیت ملی و محاسبات دفاع راهبردی آمریکا، حکومت جمهوری اسلامی ایران یک خطر امنیتی تلقی میشود. پرسشی که میتواند ذهن طراحان دفاعی و امنیت راهبردی را تا مدتی به خود مشغول دارد ترسیم تصویری عمل گرا از ایران بعد از نهایی شدن و امضای احتمالی توافق جامع اتمی است.
تاکنون اوباما تأکید داشت که مصوبات کنگره در جهت اعمال محدودیت در راه رسیدن به توافق نهایی با ایران را وتو خواهد کرد.
بر اساس متن مشترک منتشر شده در پايان گفتگو های اخير لوزان، تعهدات ايران دست کم در ابعاد «طرح اقدام مشترک» ( توافق موقت ژنو) بلافاصله اجرايی تلقی ميشوند و مورد بازرسی قرار ميگيرند حال آنکه لغو تحريم ها، موکول به بعد از رفع ابهام های آژانس بين المللی انرژی اتمی پيرامون فعاليتهای اتمی مشکوک به داشتن ابعاد نظامی جمهوری اسلامی شده است.
در صورت به نتیجه رسیدن گفتوگوهای لوزان، محدودیتهای توافق محتمل اتمی، نه تنها مانع از حرکت بالقوه و احتمالی ایران بهسوی ساخت بمب اتم در یک بعد زمانی قابل ملاحظه خواهد شد، که همچنین آن کشور را دست کم تا ده سال از آغاز حرکت به سوی داشتن ظرفیت تولید سوخت اتمی در مقیاس صنعتی باز میدارد.
در حالی که سرنوشت توافق اتمی و بخت رسیدن به نتیجه و یا بازماندن از آن همچنان بر لبه تیغ قرار دارد، ارزیابی نتایج توافق محتمل، برای طرفین گفتوگوها، از جمله انگیزههایی است که میتواند روند داد و ستد مابین طرفین (دیپلماسی) را طی سه هفته آینده تحت تاثیر قرار دهد.
نمایندگان آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیرغم اظهارات اخیر علی اکبر صالحی در مورد «گشودن بن بست مذاکرات فنی»، بعد از اقامت یک روز در تهران بدون هر نوع نتیجه قابل انتشاری به وین بازگشتند.
بعد از حدود دو سال گفتوگوهای گسترده میان نمایندگان جمهوری اسلامی و آمریکا، بجز «طرح اقدام مشترک» که یک توافق موقت بشمار میرود، تنها توافق اعلام شده دیگر، غیرقابل تمدید خواندن دور جاری مذاکرات است. مذاکرات جاری ضمن داشتن بخت به نتیجه رسیدن، میتواند در انتهای ماه ژوئیه، در بنبست کنونی باقی بماند.
حضور گروه بزرگی از نمایندگان ارشد سیاسی و بخشهای فنی و حقوقی جمهوری اسلامی در ژنو حاکی از تداوم دشواریها در جریان مذاکرات اتمی و نیاز فوری به یافتن راه حل عاجل برای خروج آن از وضعیت جاری است.
ابراز نگرانی هنری کيسينجر وزير خارجه پيشين آمريکا مبنی بر احتمال مسلح شدن عربستان سعودی به بمب اتمی در صورت امضای توافق اتمی با ايران، تازه ترين واکنش معتبر نسبت به ابعاد تاثير گذار رويدادی است که ميتواند معاد لات قدرت را در منطقه خاورميانه با تغييراتی ساختاری روبرو کند.
ظاهرا در پاسخ به فشارهای کنگره آمريکا برای قطعيت دادن به مذاکرات جاری اتمی با جمهوری اسلامی و تهديد قانون گذاران آن کشور به اعمال تحريمهای بيشتر عليه ايران در صورت شکست تلاشهای ديپلماتيک، جواد ظريف طی گفتگويی با فارس -خبرگزاری منسوب به سپاه پاسداران - از عدم تمديد مذاکرات در صورت به نتيجه نرسيدن گفتگوهای جاری خبر داده است.
دیدار اخیر سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه از تهران و مفاد توافقهای اعلام شده بین دو کشور بار دیگر نشان داد که ابعاد امنیتی-نظامی و توجه انحصاری بر انگیزههای سیاسی همچنان نیروی محرک اصلی در مناسبات تهران و مسکو به شمار میرود، در حالیکه دو کشور همسایه (در آبهای خزر) از امکانات گستردهای برای تبدیل شدن به اقتصاد مکمل یکدیگر برخوردارند.
حمله تروريستی عليه کارکنان مجله فکاهی «شارلی ابدو» ادامه خونين نبردی است که رهبران، مدعيان، و پيروان مجذوب «اسلام سياسی» از چند دهه پيش در ايران و مصر آغاز و امروز در نهايت خشونت به جوامع غربی بسط داده اند.
حمله عليه کارکنان مجله فکاهی «شارلی ابدو» ادامه خونين نبردی است که بسیاری از رهبران، مدعيان، و پيروان مجذوب «اسلام سياسی» از چند دهه پيش در ايران و مصر آغاز و امروز در نهايت خشونت به جوامع مسيحی بسط داده اند.
اعلام پایان رسمی ماموریت جنگی نیروهای ناتو در افغانستان از ابتدای ماه ژانویه سال جاری، و واگذاری مسئولیت مقابله نظامی مستقیم با طالبان به ارتش آن کشور، تحول امنیتی قابل ملاحظهای است که میتواند طی ماههای آینده معادلات امنیتی در مرزهای شرقی ایران را تحت تاثیر جدی قرار دهد.
در نگاه من داعش فراتر از عنوان خبر سازترین، که تاثیرگذارترین رویداد سال ۲۰۱۴ جهان است. داعش نماد گسترش «اسلام سیاسی» در جهان مسلمان (و غیر مسلمان) نیست؛ تجسم عینی آن است که اینک در مناطقی از عراق و سوریه به قدرت رسیده و در بقیه جوامع جهان بذر شورش علیه نظامهای قراردادی را میپاشد.
حسن روحانی همزمان با انتشار اقلام بودجه سال ۱۳۹۴ کاهش قیمت نفت در بازار را توطئه (عربستان و آمریکا) علیه مردم منطقه و مسلمانان (ایران) خواند و مدعی شد که دولت او توانایی اداره کشور با همین قیمتها را نیز دارد.
بیشتر