روانشناس ایرانی مقیم بلژیک
رضا کاظم زاده،روانشناس و پزوهشگر مقیم بلژیک در سه مقاله به بررسی فیلم »فروشنده» فرهادی پرداخته است. بخش نخست این مقاله هفته گذشته منتشرر شد.
سینمای اصغر فرهادی، سینمای «مولف» (اوتور) در معنایی که اثر هنری را در درجه نخست نتیجه و عصاره ی «اندیشه ی» کارگردان می داند نیست، فرهادی نیز «متفکر» یا «روشنفکر» در معنایی که ما در زبان فارسی بکار می بریم و می فهمیم نیست. او در ابتدا و بیش از هر امر دیگری یک ناظر و «مشاهده گر» است. آنچه ما در فیلم‌های او بر پرده ی سینما می بینیم وی پیشتر در پیرامون خویش مشاهده کرده است.
رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر مقیم بلژیک، در پنج مقاله، فرهنگ اسیدپاشی در ایران را مورد بررسی قرار داده است. چهارمین بخش این مقاله هفته گذشته منتشر شد.
رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر مقیم بلژیک، در پنج مقاله، فرهنگ اسیدپاشی در ایران را مورد بررسی قرار داده است. سومین بخش این مقاله هفته گذشته منتشر شد.
مولفه دوم فرهنگ خشونت در جامعه ی ما، خُرده فرهنگ نفرت است. فرهنگ نفرت نيز به مانند فرهنگ اطاعت، بيش از آن که از معادلش در آموزه های اسلام سنتی نشات گرفته باشد، از روحيه انقلابی گری اسلام گرايانی الهام گرفته بود که از سال ها قبل از انقلاب، تحت تاثير نظريات مارکسيستیِ مبارزه قهرآميز بودند.
رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر مقیم بلژیک، که کتاب «روانکاوی بوف کور» را نوشته، در چهار مقاله، فرهنگ اسیدپاشی در ایران را مورد بررسی قرار داده است. نخستین بخش این مقاله هفته گذشته منتشر شد.
در ايران همه اتفاقات با شتابی سرگيجه آور روی می دهند، رويدادها به سرعت خبرساز می شوند و رويدادهای خبرساز شده پيش از خود را از صحنه بيرون می رانند.
به دعوت انجمن حقوق بشری اميد و با همکاری انجمن فرهنگی پرسپوليس در بروکسل، رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر ساکن بلژيک، اخيرا بحثی در باب فرهنگ خشونت در جامعه ايران را در بروکسل آغاز کرده است. اين بحث به تدريج در راديو فردا منتشر می شود. بخش پيشين را در اينجا می توانيد بخوانيد.
به دعوت انجمن حقوق بشری اميد و با همکاری انجمن فرهنگی پرسپوليس در بروکسل، رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر ساکن بلژيک، اخيرا بحثی در باب فرهنگ خشونت در جامعه ايران را در بروکسل آغاز کرده است. اين بحث به تدريج در راديو فردا منتشر می شود. بخش پيشين را در اینجا می توانید بخوانید.
به دعوت انجمن حقوق بشری اميد و با همکاری انجمن فرهنگی پرسپوليس در بروکسل، رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر ساکن بلژيک، اخيرا بحثی در باب فرهنگ خشونت در جامعه ايران را در بروکسل آغاز کرده است.
به دعوت انجمن حقوق بشری اميد و با همکاری انجمن فرهنگی پرسپوليس در بروکسل، رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر ساکن بلژيک، اخيرا بحثی در باب فرهنگ خشونت در جامعه ايران را در بروکسل آغاز کرده است. این بحث به تدریج در رادیو فردا منتشر می شود. بخش اول را می توانید در اینجا بخوانید. در این بخش، رضا کاظم زاده در مورد فرهنگ در زبان فازسی سخن می گوید.
به دعوت انجمن حقوق بشری اميد و با همکاری انجمن فرهنگی پرسپوليس در بروکسل، رضا کاظم زاده، روانشناس و پژوهشگر ساکن بلژيک، اخيرا بحثی در باب فرهنگ خشونت در جامعه ايران را در بروکسل آغاز کرده است . این بحث به تدریج در رادیو فردا منتشر می شود.
چرا يک فرد از افراد ديگر اطاعت می کند؟ چرا يک فرد، هر فردی که باشد، بايد از افراد يا اجتماعات و يا گروه های ديگر، اطاعت کند؟ " برای آيزايا برلين پرسش فوق، "پرسش کانونی" فلسفه ی سياسی است.
در ايران و در اين چند سال اخير، تعداد فيلم هايی که به روانشناسی شخصيت ها و موقعيت ها اهميت می دهند افزايش يافته است. از سوی ديگر از نقطه نظر تحليل روانشناسانه نيز اين فيلم ها قابل توجه و ارزشمند هستند. فيلم های مورد نظر را می توان به دو گروه تقسيم کرد.
اعمال شکنجه در کادر یک نظام سیاسی، موقعیتی است که در آن کارگزاران و عمال آن نظام سعی می‌کنند تا بر فرد زندانی تاثیر بگذارند. در این حالت شکنجه یک وضعیت تاثیرگذاری است.
جمهوری خواهان در ايران بايد بتوانند در ترسيم نوع نگاه شان به نظام جمهوری، به تبعيض نهادينه و تاريخی در ايران که به لحاظ سياسی و اجتماعی سه شکل کلی و متفاوت پيدا کرده پاسخ گويند.
"جدايی نادر از سيمين" فيلمی است در باره ی اخلاق. با اين حال در سرتاسر فيلم اثری از قضاوت اخلاقی نمی توان يافت. منطق گفت و شنودی (ديالوژيک) حاکم بر فيلم که خلق واقعيت داستانی را نه بر اساس شخصيت قهرمانان بلکه بر بستر نظام تعاملی و روابط ميان آنها استوار ساخته است، به هر کدام از قهرمانان امکاناتی برای دفاع اخلاقی از خويش اعطا کرده است. در فيلم شخصيت خوب يا بد وجود ندارد و تمام آدم ها بنا به موقعيت شان ميان اين دو امکان در نوسان هستند.
آدولف اتو آيشمن در شب ۱۱ مه ۱۹۶۰، در حومه ی شهر بوينس آيرس، پايتخت آرژانتين، توسط يک گروه کماندو اسرائيلی دستگير و ۹ روز بعد به طور مخفيانه به اسرائيل منتقل شد.
از همان فردای انقلاب ايران و با نفوذ ايدئولوژی های گوناگون (از نوع اسلامی يا مارکسيستی اش) به درون خانواده ها، تعادل نسبی نظام خويشاوندی ايران که پيش از آن در اثر نظام نوپا و رو بگسترش شهرنشينی شکننده و ضربه پذير شده بود، بر هم خورد. امر سياسی در ابتدا به اقتدار والدين در برابر فرزندانشان ضربه وارد کرد و حتی در مواردی به مثابه رقيب آن وارد ميدان شد. به ناگهان بسياری از انتخاب های مهمی که در گذشته اگر نه مستقيما توسط والدين، لااقل زير نظر آنها صورت می گرفت (مانند انتخاب حرفه، همسر، محل زندگی، روابط خانوادگی و اجتماعی)، با رخنه ی سياست به درون روابط خانوادگی، شکل تازه ای به خود گرفت و از کنترل مستقيم يا غير مستقيم ايشان خارج گشت.
در حوزه ی روانشناسی بالينی يا اجتماعی و از همان ابتدا، آنچه توجه محققان را بيش از هر چيز ديگری به خود جلب کرده بود، ساختار روانی و شخصيت افرادی بود که مستقيما در جنايات نازی ها دست داشتند.
بیشتر
