در يکی از درس های تعليمات اجتماعی دوره دبستان درسی به کودکان ايرانی می آموزند که پرچم ايران از سه رنگ سبز ، سفيد و قرمز تشکيل شده‌است.
در همان درس در بيان فلسفه نشاندن اين رنگ‌ها در پرچم ايران آمده است که رنگ سبز نشانه اسلامی بودن حکومت و مسلمان بودن اکثريت مردم ايران، رنگ سفيد نشانه صلح‌طلب بودن ايرانيان و بالاخره رنگ قرمزنشان دلاوری و يادآور شهدايی است که در راه حفظ و حراست از وطن کشته شده‌اند.
اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی نيز می گويد: «پرچم رسمی ايران به رنگ های سبز و سفيد و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار "الله اکبر" است.»
مخالفت با هر چه سبز
با اين حال ، گويا پس از اعتراض‌های خيابانی پس از انتخابات و شکل گيری جنبش سبز، برخی پرچم ايران را با رنگ های کنونی دوست ندارند و ترجيح می‌دهند تا رنگ ديگری را با رنگ سبز پرچم ايران که اين روزها به رنگ اعتراض به دولت محمود احمدی‌نژاد و حاميان دولت تبديل شده است، جايگزين کنند.
در کنفرانس مطبوعاتی محمود احمدی نژاد که روز سه شنبه در تهران برگزارشد، تابلويی تبليغاتی نصب شده بود که در آن، رنگ سبز پرچم ايران به رنگ آبی تغييريافته بود. تغيير رنگ سبز پرچم ايران به آبی در ماه های اخير چندباری از سوی مراجع رسمی و دولتی تکرارشده و همين تکرار باعث شده تا سهوی بودن و غيرسياسی بودن اين اقدام را مورد ترديد جدی قرار دهد.
استفاده از رنگ آبی در پرچم ايران، برای نخستين بار در آيين توديع و معارفه مديرعامل خبرگزاری ايرنا، در نهاد رياست‌جمهوری اتفاق افتاد. در اين مراسم که با حضور محمد حسينی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم برگزارشد، تابلوی تبليغاتی بزرگی نصب شده بود که در آن تابلو از رنگ آبی در پرچم ايران استفاده شد، استفاده از پرچمی با رنگ آبی به جای سبز برای دومين بار به حضور محمود احمدی‌نژاد در جمع اعضای ستاد برگزاری مراسم دهه فجر در آستانه آغاز سی و يکمين سالگرد پيروزی انقلاب اسلامی برمی گردد.
پس از آن، در تراکت‌های تبليغاتی دهه فجر که در روز ۲۲ بهمن درميان راهپيمان توزيع شد نيزرنگ سبز پرچم ايران به رنگ آبی تغيير يافت تا رنگ پرچم برخلاف قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران و با وجود سابقه تاريخی بيش از ۸۰ سال، بدون سروصدا در دولت دهم تغيير کند.
پرچم يا درفش در عرف سياسی، اجتماعی و تاريخی کشورها به عنوان نماد آن کشور از اهميت بی‌نظيری برخوردار است که حتی بخشی از محصولات و تحولات هنری در کشورهای مختلف جهان، حول ويژگی‌های پرچم، رنگ و نقش آن و اهميت حفاظت و حراست از پرچم شکل می‌گيرد، کما اينکه در ايران نيز در طول تاريخ عشق به پرچم و حفاظت از آن به موضوع و بهانه‌ای برای به وجود آوردن آثار هنری تبديل شده که حسی از وطن‌پرستی و عشق به ميهن را تداعی می‌کند.
رنگ‌های ثابت با نشان های متفاوت
بر اساس آن چه مرحوم يحيی ذکاء از ايرانشناسان و پژوهشگران تاريخی درباره تاريخ پرچم ايران نوشته است، استفاده از پرچم سه رنگ سبز، سفيد و قرمز به عنوان پرچم ايران از زمان ناصرالدين‌شاه قاجار باب شد و از آن زمان به بعد اين سه رنگ همواره در تمام دوره ها در پرچم ايران جای داشته است.
در ابتدای مشروطيت عده‌ای قصد داشتند که پرچمی قرمز رنگ با نشان شير و خورشيد را جايگزين پرچم سه رنگ کنند. ولی سرانجام براساس الحاقيه پنجم قانون اساسی مشروطه پرچم سه رنگ سبز و سفيد و سرخ به صورتی که اکنون می‌شناسيم همراه با شير و خورشيد را نشان رسمی ايران اعلام می‌کند.
نشان شير و خورشيد که نشانی تاريخی و محبوب ايرانيان بود و گروهی آن را نشانه‌ای از مذهب تشيع می دانند، با نشان جمهوری اسلامی که بيان‌گر «الله» و شعار «لا اله الا الله» و نمايشگر لاله که سمبل خون شهيد است به رنگ قرمز در ميان پرچم و روی رنگ سفيد جايگزين شد. همچنين ۲۲ «الله‌اکبر» به رنگ سفيد و به نشانه پيروزی انقلاب در روز ۲۲ بهمن، در حاشيه پايين رنگ سبز و حاشيه بالای رنگ قرمز با خط بنايی نوشته شده‌است که تعبير رسمی اين پرچم به تفصيل در اصل ۱۸ فصل دوم شرح داده شده است.
طراح نشان جمهوری اسلامی که در ميان پرچم ايران نقش بسته، حميد نديمی، دانشيار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهيد بهشتی است.
اما حال پس از گذشت بيش از ۸۰ سال از ثابت ماندن رنگ‌های پرچم ايران، دولت محمود احمدی‌نژاد رنگ سبز پرچم ايران را با رنگی آبی جايگزين کرده‌است.
تغيير رنگی که مهدی کروبی و ميرحسين موسوی از سران اصلاحات تکرار آن را ، نشانه ضعف و نگرانی خشونت‌طلبان از حضور معترضان سبز دانسته اند و حسين سبحانی نيا، نايب رئيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس به محمود احمدی نژاد توصيه کرده است که به دستگاه های مسئول و به خصوص روابط عمومی برگزار کننده اين نشست ها در نهاد رياست جمهوری تذکر بدهد.
چر اکه به گفته اين نماينده مجلس، پرچم کشور، سمبل وحدت جامعه است و نبايد دستخوش برخی ذهنيت های خراب شود.
در همان درس در بيان فلسفه نشاندن اين رنگ‌ها در پرچم ايران آمده است که رنگ سبز نشانه اسلامی بودن حکومت و مسلمان بودن اکثريت مردم ايران، رنگ سفيد نشانه صلح‌طلب بودن ايرانيان و بالاخره رنگ قرمزنشان دلاوری و يادآور شهدايی است که در راه حفظ و حراست از وطن کشته شده‌اند.
اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی نيز می گويد: «پرچم رسمی ايران به رنگ های سبز و سفيد و سرخ با علامت مخصوص جمهوری اسلامی و شعار "الله اکبر" است.»
مخالفت با هر چه سبز
با اين حال ، گويا پس از اعتراض‌های خيابانی پس از انتخابات و شکل گيری جنبش سبز، برخی پرچم ايران را با رنگ های کنونی دوست ندارند و ترجيح می‌دهند تا رنگ ديگری را با رنگ سبز پرچم ايران که اين روزها به رنگ اعتراض به دولت محمود احمدی‌نژاد و حاميان دولت تبديل شده است، جايگزين کنند.
در کنفرانس مطبوعاتی محمود احمدی نژاد که روز سه شنبه در تهران برگزارشد، تابلويی تبليغاتی نصب شده بود که در آن، رنگ سبز پرچم ايران به رنگ آبی تغييريافته بود. تغيير رنگ سبز پرچم ايران به آبی در ماه های اخير چندباری از سوی مراجع رسمی و دولتی تکرارشده و همين تکرار باعث شده تا سهوی بودن و غيرسياسی بودن اين اقدام را مورد ترديد جدی قرار دهد.
استفاده از رنگ آبی در پرچم ايران، برای نخستين بار در آيين توديع و معارفه مديرعامل خبرگزاری ايرنا، در نهاد رياست‌جمهوری اتفاق افتاد. در اين مراسم که با حضور محمد حسينی وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم برگزارشد، تابلوی تبليغاتی بزرگی نصب شده بود که در آن تابلو از رنگ آبی در پرچم ايران استفاده شد، استفاده از پرچمی با رنگ آبی به جای سبز برای دومين بار به حضور محمود احمدی‌نژاد در جمع اعضای ستاد برگزاری مراسم دهه فجر در آستانه آغاز سی و يکمين سالگرد پيروزی انقلاب اسلامی برمی گردد.
پس از آن، در تراکت‌های تبليغاتی دهه فجر که در روز ۲۲ بهمن درميان راهپيمان توزيع شد نيزرنگ سبز پرچم ايران به رنگ آبی تغيير يافت تا رنگ پرچم برخلاف قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران و با وجود سابقه تاريخی بيش از ۸۰ سال، بدون سروصدا در دولت دهم تغيير کند.
پرچم يا درفش در عرف سياسی، اجتماعی و تاريخی کشورها به عنوان نماد آن کشور از اهميت بی‌نظيری برخوردار است که حتی بخشی از محصولات و تحولات هنری در کشورهای مختلف جهان، حول ويژگی‌های پرچم، رنگ و نقش آن و اهميت حفاظت و حراست از پرچم شکل می‌گيرد، کما اينکه در ايران نيز در طول تاريخ عشق به پرچم و حفاظت از آن به موضوع و بهانه‌ای برای به وجود آوردن آثار هنری تبديل شده که حسی از وطن‌پرستی و عشق به ميهن را تداعی می‌کند.
رنگ‌های ثابت با نشان های متفاوت
بر اساس آن چه مرحوم يحيی ذکاء از ايرانشناسان و پژوهشگران تاريخی درباره تاريخ پرچم ايران نوشته است، استفاده از پرچم سه رنگ سبز، سفيد و قرمز به عنوان پرچم ايران از زمان ناصرالدين‌شاه قاجار باب شد و از آن زمان به بعد اين سه رنگ همواره در تمام دوره ها در پرچم ايران جای داشته است.
در ابتدای مشروطيت عده‌ای قصد داشتند که پرچمی قرمز رنگ با نشان شير و خورشيد را جايگزين پرچم سه رنگ کنند. ولی سرانجام براساس الحاقيه پنجم قانون اساسی مشروطه پرچم سه رنگ سبز و سفيد و سرخ به صورتی که اکنون می‌شناسيم همراه با شير و خورشيد را نشان رسمی ايران اعلام می‌کند.
نشان شير و خورشيد که نشانی تاريخی و محبوب ايرانيان بود و گروهی آن را نشانه‌ای از مذهب تشيع می دانند، با نشان جمهوری اسلامی که بيان‌گر «الله» و شعار «لا اله الا الله» و نمايشگر لاله که سمبل خون شهيد است به رنگ قرمز در ميان پرچم و روی رنگ سفيد جايگزين شد. همچنين ۲۲ «الله‌اکبر» به رنگ سفيد و به نشانه پيروزی انقلاب در روز ۲۲ بهمن، در حاشيه پايين رنگ سبز و حاشيه بالای رنگ قرمز با خط بنايی نوشته شده‌است که تعبير رسمی اين پرچم به تفصيل در اصل ۱۸ فصل دوم شرح داده شده است.
طراح نشان جمهوری اسلامی که در ميان پرچم ايران نقش بسته، حميد نديمی، دانشيار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهيد بهشتی است.
اما حال پس از گذشت بيش از ۸۰ سال از ثابت ماندن رنگ‌های پرچم ايران، دولت محمود احمدی‌نژاد رنگ سبز پرچم ايران را با رنگی آبی جايگزين کرده‌است.
تغيير رنگی که مهدی کروبی و ميرحسين موسوی از سران اصلاحات تکرار آن را ، نشانه ضعف و نگرانی خشونت‌طلبان از حضور معترضان سبز دانسته اند و حسين سبحانی نيا، نايب رئيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس به محمود احمدی نژاد توصيه کرده است که به دستگاه های مسئول و به خصوص روابط عمومی برگزار کننده اين نشست ها در نهاد رياست جمهوری تذکر بدهد.
چر اکه به گفته اين نماينده مجلس، پرچم کشور، سمبل وحدت جامعه است و نبايد دستخوش برخی ذهنيت های خراب شود.
