مجموعه سی قسمتی «۳۰ جنجال یک رئیسجمهور»، هر بار یکی از مهمترین جنجالهای محمود احمدینژاد را در طول هشت سال دوران ریاست جمهوریاش ورق میزند. چهاردهمین بخش از این مجموعه رادیویی به جنجال «تشکیک در حادثه ۱۱ سپتامبر» میپردازد.
-----------------------------------------------------
مهرماه سال ۱۳۸۹ است.
محمود احمدینژاد برای سخنرانی در شصت و پنجمین نشست عمومی سازمان ملل وارد سالن اجلاس میشود. پس از مدتی رئیس جلسه نام او را صدا میکند و رئیسجمهور ایران پشت تریبون قرار میگیرد. سخنرانی او جنجالی بزرگ در دنیا به پا میکند.
محمود احمدینژاد در این سخنرانی، حملات ترویستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱، به برجهای دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک را مورد تردید قرار میدهد:
آقای احمدینژاد در ادامه سخنرانی جنجالبرانگیز خود، چند سؤال و یک پیشنهاد را مطرح میکند:
البته این اولین بار نیست که احمدینژاد حادثه ۱۱ سپتامبر را زیر سؤال میبرد. او در سال ۱۳۸۸هم ۱۱ سپتامبر را شبیه هولوکاست دانسته و آن را دروغی بزرگ خوانده بود. این گفتهها نیز همانند سخنان او درباره افسانه خواندن هولوکاست، موجی از انتقاد جهانی را بر میانگیزد.
در بین سخنان رئیسجمهور ایران، هیئت آمریکایی به نشانه اعتراض از جلسه خارج میشود. این هیئت در حالی که احمدینژاد هنوز سخنرانیاش به پایان نرسیده، بیانیهای صادر میکند و از سخنان او به عنوان اهانتهای یهودستیزانه، نفرتانگیز، متوهمانه و قابل پیشبینی، و نظریههای مشمئزکننده توطئه یاد میکند.
باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، و رؤسای چند کشور هم به شدت به این سخنان واکنش میدهند و آن را توهینآمیز، نامربوط و وقیحانه توصیف میکنند.
سخنان جنجالساز محمود احمدینژاد در آمریکا تمام نمیشود. چند روز بعد از اینکه به ایران برمیگردد، در شهر هشتگرد نیز بار دیگر موضع تندی نسبت به واقعه ۱۱ سپتامبر میگیرد و خواهان شناسایی و اعدام عوامل آن میشود:
سخنان تند احمدی نژاد در سازمان ملل، واکنش برخی از کارشناسان را نیز بر میانگیزد رضا تقیزاده تحلیلگر مسائل سیاسی میگوید که اظهار نظرهای احمدینژاد درباره ۱۱ سپتامبر با منافع ملی ايران سازگار نبود:
سال ۱۳۹۰ است و یک سال از سخنان جنجالبرانگیز محمود احمدینژاد میگذرد. رئیسجمهور ایران برای هفتمین بار به سازمان ملل میرود. او در سخنرانی خود ادعاهای سال قبل در مورد ۱۱ سپتامبر را تکرار و آن را مشکوک میخواند:
بار دیگر هیئت امریکایی و چندین کشور اروپایی در میانه سخنرانی او به نشانه اعتراض جلسه را ترک میکنند. وزارت خارجه امریکا بیانیهای صادر میکند و ضمن محکوم کردن سخنان محمود احمدینژاد از همدردی مردم ایران با مردم آمریکا، پس از حملات ۱۱ سپتامبر، قدردانی میکند.
محمود احمدینژاد، بعد از این در جمع خبرنگاران خارجی حاضر میشود و میگوید که چون مهندس است فهمیده است انفجار برجهای دوقلو سیستماتیک بوده است:
احمدینژاد: «من چنین ادعایی نمیکنم. البته عده زیادی در آمریکا کتاب نوشتند و اثبات کردند این موضوع را. من در موضع قضاوت نیستم اما این مقدار را متوجه میشوم که نمیتواند چند هواپیما بدون هماهنگی سیستمهای اطلاعاتی یا امنیتی در فضای آمریکا پرواز کند و دو برج را منهدم کند. و چون مهندس هستم میفهمم که با برخورد هواپیما به یک برج، این برج به این شکل خراب نمیشود. شکل تخریب برج همان اول بار که من در تلویزیون دیدم، فهمیدم که این یک انفجار سیستماتیک است.»
سخنان جنجالبرانگیز محمود احمدینژاد، حتی صدای گروه تروریستی القاعده را نیز بلند میکند. این گروه در پیامی از رئیسجمهور ایران میخواهد که حملات ۱۱ سپتامبر به آمریکا را به تئوری توطئه گره نزند و مدام نگوید دولت آمریکا پشت این حملات بوده و در آن دست داشته است.
-----------------------------------------------------
مهرماه سال ۱۳۸۹ است.
محمود احمدینژاد برای سخنرانی در شصت و پنجمین نشست عمومی سازمان ملل وارد سالن اجلاس میشود. پس از مدتی رئیس جلسه نام او را صدا میکند و رئیسجمهور ایران پشت تریبون قرار میگیرد. سخنرانی او جنجالی بزرگ در دنیا به پا میکند.
محمود احمدینژاد در این سخنرانی، حملات ترویستی ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱، به برجهای دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک را مورد تردید قرار میدهد:
«در معرفی عوامل حادثه ۱۱ سپتامبر سه نظریه اعلام شد. نظر اول: یک گروه تروریستی بسیار قدرتمند و پیچیده که از همه لایههای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا، عبور کرده است. این نظر بیشتر از ناحیه دولتمردان آمریکا تبلیغ شد. نظر دوم: توسط بخشهایی از دولت آمریکا و برای ایجاد تغییر در روند نزول اقتصادی آمریکا و سیره او بر خاورمیانه و همچنین نجات رژیم صهیونیستی انجام شده است. اکثریت مردم آمریکا و ملتها و سیاستمداران، بر این باورند. نظر سوم: توسط یک گروه تروریستی انجام شده، لیکن دولت وقت آمریکا از آن پشتیبانی و بهرهبرداری کرده است. ظاهراً این نظریه طرفداران کمتری دارد.»
آقای احمدینژاد در ادامه سخنرانی جنجالبرانگیز خود، چند سؤال و یک پیشنهاد را مطرح میکند:
«آیا عقل حکم نمیکرد که ابتدا تحقیق دقیقی توسط گروههای مستقل انجام و پس از شناسایی کامل عوامل، برنامهای منطقی برای برخورد با آنها طراحس میگردید؟ دو، به فرض پذیرش نظر دولت آمریکا، آیا روش برخورد با یک گروه تروریستی، لشکرکشی گسترده و کشتار صدها هزار نفر است؟ پیشنهاد میشود که سازمان ملل درباره ۱۱ سپتامبر، یک گروه حقیقتیاب مستقل تعیین نماید، تا بعدها عدهای اظهار نظر درباره آن را ممنوع نکنند.»
البته این اولین بار نیست که احمدینژاد حادثه ۱۱ سپتامبر را زیر سؤال میبرد. او در سال ۱۳۸۸هم ۱۱ سپتامبر را شبیه هولوکاست دانسته و آن را دروغی بزرگ خوانده بود. این گفتهها نیز همانند سخنان او درباره افسانه خواندن هولوکاست، موجی از انتقاد جهانی را بر میانگیزد.
در بین سخنان رئیسجمهور ایران، هیئت آمریکایی به نشانه اعتراض از جلسه خارج میشود. این هیئت در حالی که احمدینژاد هنوز سخنرانیاش به پایان نرسیده، بیانیهای صادر میکند و از سخنان او به عنوان اهانتهای یهودستیزانه، نفرتانگیز، متوهمانه و قابل پیشبینی، و نظریههای مشمئزکننده توطئه یاد میکند.
باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، و رؤسای چند کشور هم به شدت به این سخنان واکنش میدهند و آن را توهینآمیز، نامربوط و وقیحانه توصیف میکنند.
سخنان جنجالساز محمود احمدینژاد در آمریکا تمام نمیشود. چند روز بعد از اینکه به ایران برمیگردد، در شهر هشتگرد نیز بار دیگر موضع تندی نسبت به واقعه ۱۱ سپتامبر میگیرد و خواهان شناسایی و اعدام عوامل آن میشود:
«این ۱۱ سپتامبر چی بود آخه؟ کی درستش کرد، صد تا سؤال بیپاسخ هست اینجا. باید جواب بدهند. اینکه بیایند عصبانی بشوند و تهدید کنند و حرفهای پرت و پلا بزنند، اینها درست نمیشود. خیال نکنند ما دست بر میداریم. ته قضیه باید بیاید بالا. هر کی هست. معلوم بشه. آقا سه هزار تا را کشتهاند. بسیار خب، شناسایی شوند، دستگیر شوند و اعدام شوند. خود ما دستگیرشان... یعنی کمک میکنیم دستگیر شوند. منتها سند ارائه دهند نه اینکه آقای بوش هرچه گفت همه دنیای بگویند که این درست است.»
سخنان تند احمدی نژاد در سازمان ملل، واکنش برخی از کارشناسان را نیز بر میانگیزد رضا تقیزاده تحلیلگر مسائل سیاسی میگوید که اظهار نظرهای احمدینژاد درباره ۱۱ سپتامبر با منافع ملی ايران سازگار نبود:
«در دوره دوم رئیسجمهوری و اواخر دوره اول، ایشان با کم شدن بار تبلیغاتی مسئله اسرائیل و هولوکاست، مسائل متنوعتری را در مطالبی که عنوان میکرد وارد کرد، از جمله انفجار هواپیماها در نیویورک و حادثه ۱۱ سپتامبر که اثر فوقالعاده در افکار عمومی مردم آمریکا گذاشت و بعد از دو سال وقتی ایشان داوطلب شد که زمین سوخته را بازدید کند، شهرداری نیویورک، با شدت با این نظر مخالفت کرد. طبیعی است که اظهارات آقای احمدینژاد نوعی واکنش منفی در دنیا علیه ایران ایجاد کرد و سیاستهای آمریکا را به سمت راست بر علیه ایران هدایت کرد و زمینه سازش را با ایران کم کرد. ایران چهره نامناسبتری در نتیجه تبلیغات آقای احمدینژاد در دنیا پیدا کرد. ولی من تصورم نمیکنم، آقای احمدینژاد در طرح این مسائل به غیر از شهرت، و به جز ایجاد موج خبری، نکته دیگری را در ذهن داشت. ضمن این نکاتی که من به آن اشاره میکنم، در نظر گرفتن مصالح ملی ایران بود، ایشان بدون داشتن آگاهی یا حتی اشراف نسبت به لطمهای که به منافع ملی ایران میزند این مسائل را مطرح کرد ولی طبیعتاً طرح این مسائل، موضع ایران را در جامعه بینالمللی بسیار ضعیفتر از پیش کرد.»
سال ۱۳۹۰ است و یک سال از سخنان جنجالبرانگیز محمود احمدینژاد میگذرد. رئیسجمهور ایران برای هفتمین بار به سازمان ملل میرود. او در سخنرانی خود ادعاهای سال قبل در مورد ۱۱ سپتامبر را تکرار و آن را مشکوک میخواند:
«به جای تشکیل کمیته حقیقتیاب ۱۱ سپتامبر، متهم اصلی را که از مدتها قبل، تحت نظر آنان بود کشتند و به دریا انداختند. آیا نمیبایست با محاکمه علنی متهم اصلی، عوامل تأمینکننده فضای امن برای هواپیماهای مهاجم به برجها شناسایی و معرفی میشدند؟ آیا اطلاعاتی هست که باید مخفی بماند؟»
بار دیگر هیئت امریکایی و چندین کشور اروپایی در میانه سخنرانی او به نشانه اعتراض جلسه را ترک میکنند. وزارت خارجه امریکا بیانیهای صادر میکند و ضمن محکوم کردن سخنان محمود احمدینژاد از همدردی مردم ایران با مردم آمریکا، پس از حملات ۱۱ سپتامبر، قدردانی میکند.
محمود احمدینژاد، بعد از این در جمع خبرنگاران خارجی حاضر میشود و میگوید که چون مهندس است فهمیده است انفجار برجهای دوقلو سیستماتیک بوده است:
خبرنگار: «با سپاس جناب آقای رئیسجمهور و با اینکه ممکن است ریسک کنم که خشم شما را متوجه خود کنم با طرح این سؤال، اجازه دهید این را بپرسم که آیا سندها، مدارک یا اطلاع دقیق و قابل لمسی دارید که ایالات متحده خودش برای حمله به برج دوقولوی نیویرک و دیگر نقاط زمینهچینی کرد؟»
احمدینژاد: «من چنین ادعایی نمیکنم. البته عده زیادی در آمریکا کتاب نوشتند و اثبات کردند این موضوع را. من در موضع قضاوت نیستم اما این مقدار را متوجه میشوم که نمیتواند چند هواپیما بدون هماهنگی سیستمهای اطلاعاتی یا امنیتی در فضای آمریکا پرواز کند و دو برج را منهدم کند. و چون مهندس هستم میفهمم که با برخورد هواپیما به یک برج، این برج به این شکل خراب نمیشود. شکل تخریب برج همان اول بار که من در تلویزیون دیدم، فهمیدم که این یک انفجار سیستماتیک است.»
سخنان جنجالبرانگیز محمود احمدینژاد، حتی صدای گروه تروریستی القاعده را نیز بلند میکند. این گروه در پیامی از رئیسجمهور ایران میخواهد که حملات ۱۱ سپتامبر به آمریکا را به تئوری توطئه گره نزند و مدام نگوید دولت آمریکا پشت این حملات بوده و در آن دست داشته است.