حسین آرین تحلیلگر امور نظامی و راهبردی است.
از ابتدای جنگ اوکراین، روسیه خواستار کمک چین در تأمین برخی اقلام دفاعی از جمله پهپادها بود. به نظر می‌رسد چین تمایلی به این کار ندارد، و ایران تنها انتخاب مسکو در این زمینه است.
غرق شدن رزمناو مسکووا و همچنین هدف قرار گرفتن ناو آدمیرال ماکاروف که هنوز اطلاعات دقیقی از آن در دست نیست، پرسش‌هایی را درباره این حملات و واکنش منفعلانه این ناوها برمی‌انگیزد.
با آنکه کمک‌های نظامی آمریکا، بریتانیا و کشورهای بالتیک به اوکراین قابل توجه بوده، اما شماری از کشورهای اروپایی به ارسال محموله‌های کوچک و سلاح‌های تاریخ مصرف گذشته رو آوردهاند.
تسلیحات اهدایی آمریکا و بریتانیا و اعضای ناتو نقش مهمی در جنگ اوکراین ایفا می‌کنند اما اوکراین بخش قابل‌توجهی از نیازهای نظامی خود در مقابل روسیه را از تولیدات داخلی تأمین می‌کند.
با وجود انکار چین، منابع اطلاعاتی آمریکا و اروپا میگویند که روسیه از چین برای جنگ در اوکراین تقاضای کمک کرده است. این کمک اما شامل کمکهایی معین در زمینه تجهیزات نظامی نیز هست.
به نظر می‌رسد که طراحان تهاجم روسیه با لحاظ کردن ارزیابی‌های سرویس‌های اطلاعاتی، انتظار داشتند که مقاومت اوکراین ضعیف باشد و نیروهای روسیه در اندک مدتی شهر کی‌یف را تصرف کنند.
به‌گفته وزیر دفاع روسیه، ۱۶ هزار داوطلب که اکثر آنها از خاورمیانه‌اند، برای کمک به نیروهای دونباس اعلام آمادگی کرده‌اند. این نیروها چه کسانی هستند و چه‌قدر ممکن است مؤثر باشند؟
روسیه چه مشکلی با اوکراین دارد و گزینه‌های نظامی و محور‌های احتمالی حمله چیست؟ آیا پوتین در این موضوع بی‌پرواست یا محتاط؟ بازدارندگی تنبیهی آمریکا چه نقشی دارد و راه‌حل بحران چیست؟
بهره‌گیری از پستانداران آبزی هوشمند در برخی از نیروهای دریایی یک توانایی جدی محسوب می‌شود و در حال حاضر آمریکا، روسیه، کره شمالی و اسرائیل برنامه‌هایی را در این مورد دنبال می‌کنند.
موضوع این یادداشت حسین آرین مروری مختصر بر اجزای این رزمایش و بررسی اهداف و تصورات جمهوری اسلامی است و، در مقابل، نگاهی به اهداف متفاوت اما واقعی روسیه و چین از مشارکت در آن است.
جدا از نگرانی‌های سئول، توکیو و واشینگتن از آزمایش‌های اخیر کره شمالی، دستاورد پیونگ یانگ در ساختن موشک‌های فراصوت سؤالاتی را درباره انتقال این فناوری به ایران مطرح کرده است.
رزمایش اخیر سپاه واکنشی بود به مواضع اخیر اسرائیل مبنی بر نیاز به حمله نظامی به ایران، و بی‌ثمر بودن احیای برجام، در شرایطی که جمهوری اسلامی در آستانه دسترسی به سلاح هسته‌ای است.
رزمایش‌های اخیر سپاه و ارتش، جدا از قدرت‌نمایی مقابل آذربایجان، حامل پیام‌هایی برای کشورهایی چون اسرائیل و ترکیه بود که جمهوری اسلامی آنها را بازیگران پنهان در تنش دو کشور می‌داند.
یادداشتی از حسین آرین: تداوم تقابل‌های دریایی ایران و اسرائیل می‌تواند دانسته و ندانسته و یا براثر ارزیابی‌های نادرست از سایه بیرون آید و به درگیری آشکار و جنگ تمام‌عیار تبدیل شود.
سلاح‌های آمریکایی بازمانده در افغانستان، برای طالبان فایده راهبردی ندارند ولی می‌تواند در زمینه الگوبرداری و بهینه‌سازی سلاح‌های نیروهای مسلح، برای جمهوری اسلامی مفید باشند.
یادداشتی از حسین آرین: حکومت طالبان بر افغانستان بازگشت سیر قهقهرایی و دردناکی است که نتیجه‌اش نه تنها دامن افغان‌ها، که دامن کشورهای منطقه از جمله جمهوری اسلامی را نیز خواهد گرفت.
در پی الحاق دو ناو جدید به نیروی دریایی ارتش، فرماندهان نظامی بار دیگر ادعاهای خودکفایی و راهبردی بودن این نیرو را تکرار کردند، اما بررسی‌های دقیق خلاف این ادعا را ثابت می‌کند.
یک کارخانه کشتی‌سازی ایتالیایی مشغول ساخت دو زیردریایی برای نیروی دریایی قطر است. با مطالعه اطلاعات موجود توأم با تحلیل دفاعی، می‌توان تصویری از ظاهر و قابلیت آنها به دست داد.
یادداشتی از حسین آرین: آتش‌بس فعلی میان اسرائیل و حماس صرفاً پایین کشیدن فتیله دشمنی است؛ به ویژه که افق روشنی برای گفت‌وگوهای صلح اسرائیل و فلسطینیان وجود ندارد.
یادداشتی از حسین آرین: اخیراً که تنش میان ایران و آمریکا با تردد ناوها و یک زیردریایی اتمی در خلیج فارس بالا گرفته، سه فروند از مهم‌ترین زیردریایی‌های ایران غیرعملیاتی شده‌اند.
بیشتر
