حسین آرین تحلیلگر امور نظامی و راهبردی است.
ورود روسیه به میدان جنگ سوریه؛ چرایی و پیامدهای احتمالی
بخش نخست- همزمان با افزایش چشمگیرحضور نظامی روسیه در سوریه، نگرانی‌ها و گمانه‌زنی‌ها پیرامون اهدافِ سیاسی و نظامی این اقدام مسکو نیز بالا گرفته است. اعزام نظامیان روسی به سوریه می‌تواند تلاشی برای تقویت نیروهای رژیم اسد باشد که در ماه‌های اخیر شکست‌های سنگینی را متحمل شده‌اند و یا اینکه این اقدام روسیه ممکن است با هدف اعمال فشاربر گفت‌و‌گوهای سرنوشت‌ساز جاری درباره بحران سوریه صورت گرفته باشد.
استفاده از سلاح‌های شیمیایی در خاورمیانه و پیامدهای هولناک فیزیکی و روانی ناشی از آن، پیشینه پنجاه ساله دارد
به نظر می‌رسد که سفراخیر محمد جواد ظریف به مسکو مهر پایانی به قضیه طولانی سامانه اس - ۳۰۰ زده باشد. آنگونه که میخائیل باگدانوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه، به خبر گزاری «ریا نووستی» گفت مسکو و تهران بر سر تحویل سامانه پدافند هوائی اس-۳۰۰ به توافق رسیده‌اند و فقط جزئیات فنی این قضیه تحت بررسی است و دیگر اینکه این مسئله را باید خاتمه یافته تلقی کرد.
ارزیابی‌های سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا نشان می‌دهد که با وجود میلیاردها دلار هزینه نظامی و مرگ بیش از ۱۰ هزار نفر از پیکارجویان داعش، توان این گروه در مقایسه با یک سال پیش که بمباران‌های هوایی کشورهای ائتلاف آغاز شد، تغییر چندانی نکرده است.
به گزارش وب‌سایت «بِلینگ کَت» تصاویرشرکت ماهواره‌ای «دیجیتال گلوب»، نشان می‌دهد که ایران تلاش دارد شناور پرنده تازه‌ای را به ناوگان خود اضافه کند.
يکی از آخرين موانع جمع بندی گفت و گو های هسته ای در وين موضوع تحريم های تسليحاتی بود. مذاکره کنندگان هسته ای ايران اصرار داشتند که تحريم های مذکور بايد يکباره برداشته شود درحالی که همتايان آمريکایی آنان، با فرض گرفتن سند لوزان به عنوان يک چهارچوب تغييرنا پذير، تاکيد داشتند که تحريم های تسليحاتی عليه ايران بايد همچنان ادامه داشته باشد.
« آنان که در رزم برتری دارند، صفات انسانی و عدالت خود را نشر می‌دهند و سپس با ابقا قوانین و نهادهای خود، غلبه ناپذیری دول خود را تامین می‌کنند». سان تزو، ژنرال و استراتژیست چین باستان و نویسنده کتاب هنر رزم.
روز سه‌شنبه ۱۲ خرداد، وزیران خارجه ۲۰ کشور عضور ائتلاف بین‌المللی علیه گروه موسوم به خلافت اسلامی (داعش) در پاریس گرد هم آمدند تا به ارزیابی دوباره استراتژی خود در قبال پیشروی این گروه در عراق و سوریه بپردازد.
در بخش‌های پیشین (اول و دوم) درباره همکاری‌های نظامی آمریکا با کشورهای عربی ، دستیابی آنها به سلاح‌های بیشتر و وابستگی نظامی‌شان به آمریکا بحث شد. در این بخش بحث را در مورد دکترین و سیاست اوباما در قبال کشور های شورای همکاری، نتایج نشست کمپ دیوید و چالش‌های بعد از نشست دنبال می‌کنیم.
در بخش اول خواسته ها و انتظارات سران کشور های شورای همکاری خليج فارس از آمريکا، تقويت همکاريهای نظامی- امنيتی و فروش سلاح های بيشتر و کارآمد تر به کشور های عربی بر رسی شد.
هدف از این سلسله نوشته‌ها بررسی نشست کمپ دیوید، انتظارات و خواسته‌های متقابل کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و آمریکا، تضمین‌های امنیتی به این کشورها، عوامل بی‌ثباتی در منطقه، نتایج نشست و چالش‌های پس از آن است. در بخش نخست همکاری‌های امنیتی-نظامی آمریکا، فروش سلاح‌های بیشتر و کارآمدتر و صادرات بی‌سابقه سلاح در زمان ریاست جمهوری اوباما به بحث گذاشته می‌شود.
موسسه بین‌المللی پژوهش‌های صلح استکهلم، موسوم به سیپری، که در زمینه جنگ و صلح، مسابقه تسلیحاتی، کنترل تسلیحات و خلع سلاح تحقیق می‌کند، سه‌شنبه ۲۴ فروردین ۹۴، گزارش سالانه خود را درباره روند هزینه‌های نظامی کشورهای جهان در سال ۲۰۱۴، منتشر کرد.
چه نیروهایی در چه زمانی در عملیات موصل شرکت خواهند کرد و ترکیب و ماهیت این نیرو‌ها چگونه خواهد بود؟
عملیات تکریت، اولین تلاش دولت بغداد برای بازپس گیری یک شهر مهم از گروه خلافت اسلامی (داعش)، روز۱۰ اسفند با شرکت نزدیک به ۱۸۰۰۰ شبه نظامی درقالب نیروی بسیج مردمی و ۳۰۰۰ نفر ازنظامیان عراقی آغاز شد.
به تازگی سرتیپ حسین دهقان، وزیر دفاع ایران، در نامه‌ای به ژنرال سرگئی شویگو، همتای روسی خود، بر اجرای سند موافقتنامه همکاری نظامی میان دو کشور تاکید کرد. در این نامه حسین دهقان ضمن پذیرش دعوت سرگئی شویگو برای شرکت در «کنفرانس امنیت بین‌المللی مسکو- ۲۰۱۵» از سفر وزیر دفاع روسیه به ایران در دی ماه سال جاری به عنوان نقطه عطفی در روابط تهران و مسکو به ویژه در بخش نظامی و فنی یاد کرد.
«موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک» در لندن که در زمینه امنیت جهانی، خطر‌های سیاسی و درگیری‌های نظامی تحقیق می‌کند، چهارشنبه ۲۲ بهمن، به روال هر ساله ارزیابی خود را در مورد توانایی‌ها و هزینه‌های نظامی ۱۷۱ کشور جهان در کتابی تحت عنوان «موازنه نظامی ۲۰۱۵» انتشار داد.
دربخش‌های پيشين درباره بزرگنمایی توان پهپادی، دستاوردهای مشکوک، قابليت پهپادهای مسلح، فناوری رادار گريزی وچالش‌های مخابراتی بحث شد. در اين بخش راه‌های نا کارآمد کردن هواپيماهای بدون سرنشين، سيرصعودی کشورهای دارای پهپاد، نيازمندی‌های لازم برای توليد پهپادهای مسلح، و سرانجام ميزان پيشرفت و جايگاه واقعی جمهوری اسلامی را در زمينه پهپادی دنبال می‌کنيم.
در بخش اول بزرگنمایی توان پهپادی، دستاوردهای مشکوک ونیاز جمهوری اسلامی به خارح برای تامین برخی ازقطعات و دستگاه‌های تولید پهپاد بررسی شد. در اینجا بحث را در مورد قابلیت پهپادهای رزمی، تکنولوژی «استلت»، و زیر ساختار‌ها و چالش‌های مخابراتی را ادامه می‌دهیم.
هدف از اين سلسله نوشته ها تلاشی است برای ارزيابی توان جمهوری اسلامی در زمينه پهپادی ، کنار زدن دستاورهای غلو آميزِ مطرح شده از سوی فرماندهان سپاه و مقامهای وزارت دفاع وسر انجام مقايسه اين توان در آينه واقعيات منطقه ای و فراتر.
بیشتر
