<p>پدری که چند روز پيش دختر ۱۴ ساله خود را به گفته خود «به دليل رابطه با يک مرد» و «برای حفظ آبرو و ادامه زندگی شرافتمندانه » در زاهدان سنگسار کرد، تنها نمونه قتل های ناموسی در ايران نيست و قتل زنان و دختران به دست پدران،برادران، شوهران و دايی های خود نيز تنها تجلی محدويت های گسترده و همه جانبه ای نيست که به نام «ناموس، غيرت و حفظ آبروی خانواده» عليه زنان در برخی لايه های مهم جامعه ايرانی اعمال می شود.</p>
<p> <span>هفته گذشته ترجمه فارسی رمان <strong>ژاک قضا و قدری و اربابش</strong>، اثر دنيس ديدرو، نويسنده، متفکر و از پيشگامان نطری انقلاب کبير فرانسه در قرن هيجدهم، با ترجمه مينو مشيری و مقدمه ای به قلم احمد سميعی گيلانی منتشر شد</span> <span dir="ltr"> </span> <span dir="ltr"> <span dir="ltr"> </span>.</span> </p>
تبرئه و آزادی جوانی که به اتهام ۴ بار نوشيدن مشروبات الکلی به اعدام محکوم شده بود، ۲ يا ۳ روز پس از صدور حکم اعدام، گرچه خبری شادی بخش بود، اما نشان می دهد که فاصله مرگ و زندگی و اعدام و تبرئه در دادگاه ها و نظام قضايی جمهوری اسلامی ايران تا چه حد نزديک و از قانون و ضابطه دور و به تصادف وابسته است.
<p>کتاب در هفته گذشته</p>
نه فقط امروز، که از اولين روزهای پيدايی بابيت و بهاييت اين پرسش مطرح بوده است که چرا برخورد روحانيون شيعه، پيش و پس از انقلاب اسلامی، نسبت به بابيان و بهاييان خشن تر، سرکوب گرانه تر و پيگيرتر از برخورد آنان با ديگر مذاهب اسلامی و غير اسلامی بوده است، در حالی که بابيان و بهاييان، به دليل اعتقاد به رسالت پيامبر اسلام و امامت ۱۲ امام شيعه، از همه مذاهب اسلامی و شعب گوناگون شيعه، به مذهب رسمی ايران، شيعه دوازده امامی، نزديک ترند.
<span>واکنش تند رهبر جمهوری اسلامی به پيشنهاد نهضت آزادی برای حضور ناظران بين المللی در انتخابات و حمله تند وزارت کشور و روزنامه رسمی ايران به آقای خاتمی، که نگرانی خود را از رد گسترده صلاحيت ها بر زبان رانده است، بحث انتخابات مجلس را، که در ۲۴ اسفند ماه برگزار می شود، تا حدی رونق داده است.</span>
کتاب در هفته گذشته
حاتم نامه، دموکراسی و فهم جامعه مدرن: کتاب در هفته گذشته
<p> <span>در گزارش اخير سازمان ديده بان حقوق بشر در باره ايران از سويی برخی روش ها، مفاهيم و مشکلات مشترک در ميان نهادهای بين المللی مدافع حقوق بشر را می توان ديد و از ديگر سو، دشوارهای آن گروه از نهادهای مدافع حقوق بشر را که در چارچوب مفاهيم نه چندان متناسب با ساختار سياسی ايران با وضعيت حقوق بشر در ايران برخورد می کنند</span> <span dir="ltr"> </span> <span dir="ltr"> <span dir="ltr"> </span>.</span> </p>
ارسطو و فن شعر، اثر کنت مک ليش، که با ترجمه علی اکبر معصوم بيگی، در هفته گذشته منتشر شد، شرحی است دقيق و آموزنده بر کتاب فن شعر ارسطو از منظر يکی از متفکران مطرح معاصر
اعلاميه اخير نيروی انتظامی مبنی بر «ممنوعيت حمل علم، شمايل و تمثال در آئين های عزاداری ماه محرم» و جايگزين کردن نمادهای سنتی «با تصاوير حرمين شريفين، شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس»، که بر اساس همين اعلاميه به عنوان «محصولات فرهنگی در ميان هيات‌های عزاداری ماه محرم توزيع خواهد شد»، نمونه گويايی از تقابل دولت های مکتبی با آيين های سنتی ملی و مذهبی و تضاد درون زائی و خودجوشی آزاد با برنامه ريزی مستبدانه را به دست می دهد.
<p> <span>عيش مدام، اثر ماريو وارگاس يوسا، تحليل يکی از برجسته ترين نويسندگان معاصر جهان را درباره مادام بواری، يکی از بزرگ ترين رمان های کلاسيک تاريخ در بر دارد</span> <span dir="ltr"> </span> <span dir="ltr"> <span dir="ltr"> </span>.</span> </p>
حد و ميزان پايبندی گروه ها و گرايش های منتقد و مخالف درون حکومتی و بيرون از حکومت به اعلاميه حقوق بشر، به عنوان مجموعه ای از حقوق لاينفک، تفکيک ناشدنی، تجزيه ناپذير و بلاشرط همه انسان ها، در همه موارد چندان روشن نيست.
زمانی که يکی از با تجربه ترين کارشناسان امنيتی ايران در مسند وزير کشور، تظاهرات لايه های مردم را با صفت های «سانتی مانتال و ژيگولو» تحقير و با نگاهی چنين به جنبش های اجتماعی می نگرد، جز توجيه سرکوب خشن حقوق مردم چه برخوردی را می توان پيش بينی کرد؟
کتاب در هفته گذشته <br>
<p> <span>بازرسان وزارت ارشاد، به دليل فقدان قانون بر مبنای سياست روز، تعلقات فکری و جناحی، فضا، برداشت و سليقه شخصی خود سرنوشت آثار نظری، هنری و ادبی را تعيين می کنند و به همين دليل، ممنوع الچاپ کردن کتاب هايی که با مجوز رسمی منتشر شده اند، به پديده ای مکرر بدل شده است.<span> </span></span> <span dir="ltr"> </span> <span dir="ltr"> <span dir="ltr"> </span> </span> </p>
خاطره روسپيان ممنوع شده: کتاب در هفته گذشته
شادی حذف کنکور و نگرانی های نو
بیشتر
