فریدون خاوند، اقتصاددان، تحلیلگر اقتصادی و استاد اقتصاد پاریس فرانسه است.
در لایحه پیشنهادی حسن روحانی به مجلس، از کل منابع بودجه که معادل ۱۱۹۵ هزار میلیارد تومان است، حدود شصت و پنج در صد آن به شرکت‌های دولتی و بانک‌ها و موسسات انتفاعی وابسته به دولت اختصاص دارد.
بهای «بیت کوین» روز دوشنبه چهارم دسامبر به ۱۱۳۲۰ دلار رسید، که دوازده برابر بهای آن در اویل سال جاری میلادی و بیش از سی برابر بهای آن در اوایل سال ۲۰۱۶ است. اگر دور تر برویم و سال ۲۰۱۱ را مبدا قرار بدهیم، بهای «بیت کوین» طی هفت سال گذشته بیش از سی هزار برابر شده است. به بیان دیگر اگر کسی در آغاز این دوره زمانی هفت ساله تنها صد دلار در خرید «بیت کوین» سرمایه گذاری کرده باشد، امروز ثروتی معادل سه میلیون دلار در اختیار دارد.
صد و هفتاد و سومین نشست وزیران سازمان کشور های صادر کننده نفت (اوپک) و سومین نشست مشترک وزیران کشور های نفتخیزعضو و غیر عضو «اوپک»، پنجشنبه سی ام نوامبر در وین برگزار خواهد شد. موضوع اصلی این نشست، تصمیم گیری درباره سقف عرضه این کالا از سوی تولید کنندگانی است که نمایندگان آنها در نشست پایتخت اتریش حاضر خواهند بود.
فساد مالی، به معنای استفاده از موقعیت سیاسی و اداری و حرفه‌ای برای دست یافتن به امتیاز‌های مادی تامین کننده منافع شخصی، پدیده‌ای است جهانی و کم تر کشوری است که از این آفت در امان مانده باشد.
عنوان این مقاله ملهم از مطلبی است که سی‌ام آبانماه در روزنامه «شرق » چاپ تهران به «امپراتوری خصولتی»ها اختصاص یافته است.
از میان ده تنگنای اقتصادی ایران که در مقدمه این مبحث بر شمرده شده، فریدون خاوند در این مقاله به بررسی هفتمین تنگنا می پردازد که به «نابرابری‌های اجتماعی» اختصاص دارد.
«ارز رمز نهاد»، «ارز رمزینه»، «ارز جهان روا» ... این اصطلاحات در ایران برای توصیف پدیده‌ای به کار میروند که در گذشته‌ای نه چندان دور در اوج گمنامی از دل تکنولوژی دیجیتال سر بر کشید، ولی امروز به تدریج جای خود را در جهان اسرار آمیز پول‌ها پیدا میکند و به رغم نقش همچنان حاشیه‌ای آن در شبکه مبادلات و سرمایه گذاری، به چالشی جدی برای دولت ها، بانک‌های مرکزی و نظام پولی بین المللی بدل میشود.
پرسش و پاسخ با فریدون خاوند،استاد اقتصاد در پاریس: شاخص‌های کلان اقتصادی کشور، از نرخ رشد گرفته تا نرخ تورم و بازرگانی خارجی، امروز در چه وضعیتی هستند؟ بازار‌های گوناگون کشور، از پول و سهام گرفته تا ارز و مسکن و طلا، چه تحولاتی را از سر میگذرانند؟ آیا انجام اصلاحات اقتصادی در فضای سیاسی و اجتماعی ایران هنوز امکان پذیر است؟ فضای بین المللی اقتصاد ایران چگونه است و به کدام سو میرود؟
در گزارش سال ۲۰۱۸ بانک جهانی درباره «محیط کسب و کار»، که سی و یکم اکتبر منتشر شد، ایران از لحاظ شرایط مساعد لازم برای انجام فعالیت‌های اقتصادی، در میان صد و نود کشور مورد بررسی در جهان در رده صد و بیست و چهارم قرار گرفته است. در مقایسه با گزارش سال ۲۰۱۷ همان نهاد، ایران از لحاظ «محیط کسب و کار» در رده بندی کشور‌ها چهار پله عقب نشسته است.
بازار جهانی نفت پس از گذار از یک دوره کم و بیش سخت بار دیگر به جنب و جوش افتاده و نشانه هایی از رونق در آن دیده میشود.
رویداد ۲۵ اکتبر ۱۹۱۷ روسیه، که بعد‌ها از سوی فاتحان آن «انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر» نام گرفت، پایه گذار نظامی شد که طی هفتاد و چهار سال زندگی خود، و عمدتا در سه دهه نخستین اش، یکی از بالاترین شمار قربانیان را در میان نظام‌های سیاسی تاریخ معاصر جهان بر جای گذاشت.
از میان ده تنگنای اقتصادی ایران که فریدون خاوند، تحلیلگر اقتصادی، به بررسی آنها می‌پردازد، این گفتار به «رشد ضعیف» اختصاص دارد.
یادداشتی از فریدون خاوند--رویداد ۲۵ اکتبر سال ۱۹۱۷ که بعد‌ها در ادبیات جنبش جهانی کمونیستی «انقلاب کبیر سوسیالیستی اکتبر» نام گرفت، نه تنها تاریخ روسیه که تاریخ معاصر جهان را یکسره دگرگون کرد. این رویداد چند روز دیگر یکصد ساله میشود و، به همین مناسبت، شمار زیادی از پژوهشگران و صاحبنظران به ویژه در ایالات متحده آمریکا و اروپا به بازخوانی آن پرداخته اند و مقاله‌ها و کتاب‌های بسیاری درباره ماهیت و هدف ها، بازیگران اصلی و نیز کارنامه آن منتشر میکنند.
اعلام سیاست تازه ایالات متحده آمریکا در مورد «برجام»، تحول تازه‌ای را در روابط مهم‌ترین قدرت جهان نه تنها با ایران، بلکه با اتحادیه اروپا به وجود آورده است.
هر گونه تغییری در فضای بین المللی و داخلی که بتواند منابع کسب در آمد های ارزی از سوی ایران را محدود کند، نمی تواند بر بازار ارز کشور تاثیر نگذارد. در واقع دولت و بانک مرکزی با استفاده از موجودی ارزی خود جلوی افزایش نرخ دلار را میگیرند و یا، در واقع، نرخ برابری ریال در برابر دلار را به صورت مصنوعی بالا نگه میدارند.
از میان ده تنگنای اقتصادی ایران که در مقدمه این مبحث بر شمرده شده، فریدون خاوند در این مقاله به بررسی چهارمین تنگنا می پردازد که به «محیط زیست ناپایدار» اختصاص دارد.
ایران همچنان گرفتار اقتصادی است که دستگاه‌های تولیدی آن به درونگرایی خو گرفته‌اند، به جز صنعت نفت که رو به سوی بازار‌های جهانی دارد و وظیفه ارز آوری برای کشور را عمدتا بر دوش می‌کشد. ولی این وضع نمی‌تواند مدت زیادی ادامه پیدا کند، زیرا معلوم نیست نفت و گاز در سبد آتی انرژی چه جایگاهی داشته باشد.
آنچه در فرایند همه‌پرسی کردستان عراق گذشت، از پیدایش هوایی تازه در منطقه خاورمیانه خبر نمی‌دهد. همه چیز، در این فرایند، رنگ و بوی «خاورمیانه‌ای» دارد.
نگاه‌ها به نفت یکسان نیست. در یکسو آن را «طلای سیاه» لقب میدهند که، با ایجاد یک انقلاب بزرگ در عرصه انرژی، حرکت چرخ تمدن انسانی را شتاب بخشیده و به توسعه بسیاری از کشور‌های فقیر جهان کمک کرده است.
از میان ده تنگنای اقتصادی ایران که در مقدمه این مبحث بر شمرده شده، در این مقاله به بررسی نخستین تنگنا می پردازیم که به «اقتصاد دولت محور» اختصاص دارد.
بیشتر
