موافقت نتانیاهو با طرح بایدن پس از ۸ ماه جنگ، در عمل ضربه بزرگی به اعتبار اوست و این سؤال را پیش خواهد آورد که چرا پیشتر با طرح‌های اولیه برای آتش‌بس و آزادی گروگان‌ها موافقت نکرد.
این مقالۀ تفصیلی جمشید اسدی تحلیلِ کارنامۀ اقتصادی دولت رئیسی بر پایۀ آمار و واقعیتهای اقتصادی ایران است که وضعیت اقتصادی کشور، حتی با سنجۀ دیگر دولتهای جمهوری اسلامی، بدتر شد.
یکی از پیامدهای مرگ ابراهیم رئیسی رشد محمد مخبر دزفولی در ساختار قدرت جمهوری اسلامی است.
در مجموع رئیسی، ریاستجمهوری را به صفر رساند و نبودش هم به لحاظ محتوایی تأثیری در حد صفر در واقعیت سیاست ایران دارد، و با جایگزینی او، همانطور که خامنهای گفت خللی پیش نمیآید.
جمهوری اسلامی نه تنها در میان چهار دستهای که گروه مشاورهٔ بوستون در گزارش شاخص تعامل تجاری بررسی کرده جایی ندارد بلکه امکان هموندی در توافقنامههای تجاری را از دست داده است.
تهدیدات اخیر مقامهای جمهوری اسلامی ازجمله کمال خرازی در ایجاد تغییر در دکترین هستهای جمهوری اسلامی بیش از آن که مابهازای عملی داشته باشد، ناشی از نوعی نگرانی است.
پوتینسم به نظام سیاسی-اقتصادی روسیه در یک ربع قرن حکومت ولادیمیر پوتین اطلاق میشود، اما صاحبنظران دربارهٔ اینکه آیا پوتینیسم یک ایدئولوژی خاص است، اختلاف نظر دارند.
برندۀ تشدید ازهمگسیختگی در منطقه میتواند جمهوری اسلامی ایران باشد؛ حکومتی که آشوب و بحران در داخل کشورها را فرصتی برای نفوذ و ایجاد هستهها و گروه‌های وابسته و یا متحد میداند.
یادداشتی از علی افشاری: همزمانی افزایش سطح درگیری با اسرائیل و غرب با تشدید سختگیری برای حجاب اجباری امر تصادفی نیست، بلکه اقتضای رویکرد جدید حکمرانی در جمهوری اسلامی است.
حملهٔ جمهوری اسلامی به اسرائیل قرار بود توان بازدارندگی ایران را افزایش دهد و به نمایش بگذارد، اما از جهاتی تهران احتمالاً نتیجهٔ عکس خواهد گرفت.
از زمان حملات پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل، برخی میگویند که «حالا توازن برقرار و قدرت بازدارندگی ایران احیا شده است». این روایت از جهات مختلفی قابل تردید است.
«حملۀ تروریستی» در حومۀ مسکو کرملین را با معضلات چندگانهای روبهرو کرده، چه در پاسخگویی به عموم که چرا چنین حملهای رخ داد و چه در راهکارها برای ممانعت از حملههای بعدی.
بیشتر
