مجموعه سی قسمتی «۳۰ جنجال یک رئیس‌جمهور»، هر بار یکی از مهم‌ترین جنجال‌های محمود احمدی‌نژاد را در طول هشت سال دوران ریاست جمهوری‌اش ورق می‌زند. بیستمین بخش از این مجموعه رادیویی به جنجال «ارسال پیام تسلیت برای درگذشت هوگو چاوز» می‌پردازد.
اسفند ماه سال ۱۳۹۱ است.
پیام تسلیت محمود احمدی‌نژاد برای درگذشت هوگو چاوز، رئیس‌جمهور ونزوئلا، جنجال‌ساز می‌شود.
هوگو چاوز در ۱۵ اسفند، پس از دو سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان در سن ۵۸ سالگی در گذشت. محمود احمدی‌نژاد و هوگو چاوز از متحدین نزدیکی بودند که بارها در تهران و کاراکاس با یکدیگر ملاقات کردند.
رئیس‌جمهور ایران در پیام تسلیت خود برای درگذشت رئیس جمهور چپ‌گرای ونزوئلا او را «شهید»، و «یک بسیجی مخلص تمام‌عیار و حزب‌اللهی» توصیف می‌کند که به «راه انبیای الهی» باور داشت. او همچنین در پیام خود تأکید می‌کند که «بی‌تردید» روزی هوگو چاوز با عیسی مسیح و «انسان کامل» به زمین بازخواهد گشت.
این پیام موجی از انتقادات را از سوی روحانیون و چهره‌های اصول‌گرا علیه محمود احمدی‌نژاد بر می‌انگیزد. از جمله حجت‌الاسلام احمد خاتمی عضو هیئت رئیسه مجلس خبرگان این پیام را «زیاده‌روی، چالش‌زا و تنش‌زا» می‌خواند و از محمود احمدی‌نژاد می‌خواهد از چنین مواضعی پرهیز کند.
حسن یوسفی اشکوری، دین‌پژوه و نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی، ساکن در آلمان:
«این حرف کاملاً بی‌ربط و کاملاً خلاف مبانی خودش و عموم مسلمانان است. چرا که از دیدگاه اسلامی، کسی که مسلمان است و از دیدگاه شیعه، کسی که شیعه است آن هم شیعه ۱۲ امامی خالص، اهل نجات است و بقیه همه گمراه هستند.»
پس از درگذشت هوگو چاوز، هیئت دولت محمود احمدی‌نژاد، یک روز را عزای عمومی اعلام کرد اما برخی از وب‌سایت‌های خبری در ایران از تصمیم دولت انتقاد می‌کنند و وب سایت «تابناک» در این زمینه می‌نویسد: چطور دولت برای سانحه واژگون شدن اتوبوس حامل دانش آموزان بروجنی در مسیر اردوی بازدید از مناطق جنگی و یا سوختن دختران دانش‌آموز شین‌آبادی و همچنین زلزله در آذربایجان عزای عمومی اعلام نکرد.
برخی از رسانه‌ها هم می‌نویسند این نخستین باری است که در ایران برای درگذشت رئیس کشوری که مسلمان هم نیست عزای عمومی اعلام می‌شود. حسین علیزاده، دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی:
«در مورد فوت و مرگ اقای حافظ اسد، که بی‌تردید استراتژیک‌ترین متحد جمهوری اسلامی طی سه دهه گذشته بوده، ما ندیدیم که در جمهوری اسلامی عزای عمومی اعلام کنند. شانتاژ تبلیغاتی بسیاری کردند، پیام تسلیت آنچنانی گفته شد، رئیس جمهور وقت به مراسم تشییع ایشان رفت، اما اعلام عزای عمومی، هرگز. برای درگذشت آقای ژان‌پل دوم که او هم یک مقام سیاسی بسیار برجسته‌ای بود ر عین حال که یک مقام مذهبی بود، و موارد عدیده دیگری هم می‌توانیم مثال بزنیم که در هیچ مورد اعلام عزای عمومی نشد، آن هم با چنان مضامینی که در پیام آقای احمدی‌نژاد دیدیم.»
رئيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس شورای اسلامی، علاءالدين بروجردی، در گفت‌وگو با خبرگزاری «خانه ملت» نسبت به اعلام عزای عمومی در کشور از سوی محمود احمدی‌نژاد، واکنش نشان می‌دهد و اين حرکت را يک «بازی سياسی» می‌خواند و می‌گوید که به طور حتم استفاده از عناوينی مانند رجعت برای فردی مانند چاوز با مبانی اسلامی و عقيدتی مسلمانان سازگاری ندارد و طرح چنين موضوعاتی تنها موجب ايجاد مساله جديدی در جامعه و ايجاد تنش می‌شود. حسین علیزاده دیپلمات پیشین جمهوری اسلامی:
«در اینکه این اقدام به تعبیر آقای بروجردی یک اقدام سیاسی بود، همین بس که اگر این عزا، عزای عمومی بوده و گسترده، چگونه است که ما شاهد پیام تسلیتی از سوی رهبر جمهوری اسلامی برای آقای چاوز نیستیم؟ چگونه است که از طرف مراجع تقلید، شخصیت‌های مهم کشوری، دیگر قوای کشور، هیچ پیام تسلیتی در غم عزیز تازه گذشته‌ای که به گفته آقای احمدی‌نژاد شهید نام گرفته، صادر نشده است؟ با این اقدام آقای احمدی‌نژاد، یک عزای عمومی برای جامعه سیاست‌زده ایران به وجود آمده که همه معتقدات مردم، آتیه کشور، تمام سرمایه‌های یک کشور در کف دست یک نفر، مورد بازی سیاسی قرار گرفته است.»
آیت‌الله احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان، که در دوره اول ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد از حامیان جدی او به شمار می‌رفت، در سال‌های پایانی دولت همانند بسیاری از اصولگرایان با رئیس‌جمهور زاویه پیدا می‌کند. احمد جنتی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با انتقاد تند و بدعت خواندن پیام محمود احمدی‌نژاد می‌گوید که رجعت نشان دولتی نیست که به سینه افراد بچسبد.
«من نمی‌دانم، ای کاش بعضی که می‌خواهند حرفی بزنند، چهار روز درس می‌خوانند، به حوزه علمیه می‌رفتند، چهارتا کلمه یاد می‌گرفتند. این دیگر نشان دولتی نیست که هر کسی دلش می‌خواهد به سینه کس دیگری بچسباند، و بعد هم علما را ناراحت کند، مراجع را ناراحت کند، متدینین راناراحت کند. به چه مبنایی آدم این حرف را می‌زند؟ چه دلیلی دارد؟ مگر آدم هر چه به زبانش می‌آید باید بگوید؟ چاوز از نظر سیاسی کاملاً مورد قبول، مورد تأیید، ضدآمریکایی، مردمی، خصلت‌های سیاسی و مردمی‌اش خیلی خوب. اما بالاخره یک نامسلمان است. بر فرض مسلمان هم باشد، مگر هر مسلمانی رجعت می‌کند؟ ما با چه جرئتی می‌توانیم بگوییم که رجعت می‌کند و که رجعت نمی‌کند و نام ببریم؟ اجمالاً این بدعتی بود که گذاشته شد و امیدوارم تکرار نشود و دوباره این مدال را به سینه کس دیگری نزنند و ارباب‌شان نخواهند در ردیف چاوز و امثال این‌ها بیاورند. این کار درستی نیست.»
جنجال پیام محمود احمدی‌نژاد، هفته‌ها فضای سیاسی کشور را در برگرفته است و آیت‌الله محمد یزدی، عضو مجلس خبرگان، هم با هشدار به محمود احمدی‌نژاد او را نصیحت می‌کند که در ماه‌های باقی مانده از دوران ریاست جمهوری‌اش، آرامش کشور را حفظ کند و بپذیرد که اطلاعات دینی لازم را ندارد.
موج انتقادات اصولگرایان علیه محمود احمدی‌نژاد موجب می‌شود او در جریان سفر به شهر قم بار دیگر از اعتقادات مذهبی هوگو چاوز دفاع کند.
«نوبت می‌رسد به این آقای چاوز مؤمن انقلابی. در تمام سخنرانی‌هایش اسم امام را می‌آورد. راه ما راه امام است. راه ما راه امام است. البته چوبش را هم خورد. بارها ما برای مسائل گونانگون تماس می‌گرفتیم. می‌گت هرچه جمهوری اسلامی بگوید، من قبول دارم و دیگر راجع به آن سؤال نمی‌کنم. حقیقتاً همین طور بود. در ماجرای غزه من به او زنگ زدم، که کاری باید کرد. گفت چه کنم؟ گفتم خودت می‌دانی. تلفن را قطع کرد، زنگ زد وزارت خارجه گفت سفیر صهیونیست‌ها را بیندازید بیرون، رابطه قطع. اسقف اعظم پیام داد که آقا یک انسان مؤمن موحد الهی، دلسوز مردم، پاک، واقعاً پاک پاک بود. وقتی ما به زیارت امام رضا رفتیم، آنجا آدم باید چهره این مرد را می‌دید، که خبرنگاران را جمع کرد آنجا و یک ربع راجع به امام زمان حرف زد. همین آقای مرحوم چاوز سخنرانی می‌کرد، می‌گفت ما منتظریم باید امام مهدی بیاید که دنیا را درست کند.»
محمود احمدی‌نژاد در این سخنرانی همچنان که در پیامش، درگذشت هوگو چاوز را «مشکوک» خوانده بود بار دیگر بدون ارائه مستنداتی بر این نکته تأکید می‌کند و همچنین می‌گوید که پيام ما درباره هوگوچاوز مؤثر بود و ذهنيت‌ها را جهت داد.
«حالا زدندش و مریض شد و چه شد و از دنیا رفت و آنها شروع کردند به جوسازی و تبلیغات تا آدم خرابی جلوه‌اش بدهند و خراب کنند شخصیت او را. لازم بود ما برویم و رفتیم. حالا یک ماجرایی شد که مسئولین آنجا آمدند گفتند که آقا نوع نگاه شما، برخورد شما، حرف‌هایی که شما زدید، ذهنیت‌ها را جهت داد.»
چند روز بعد از پیام تسلیت جنجال‌برانگیز محمود احمدی‌نژاد، او راهی کشور ونزوئلا می‌شود تا در مراسم تشییع هوگو چاوز شرکت کند.
روز مراسم فرا می‌رسد و محمود احمدی‌نژاد در روز مراسم با بوسیدن تابوت چاوز و در آغوش کشیدن مادر هوگو چاوز جنجالی دیگر در کشور بر می‌انگیزد.
آیت‌الله محمد یزدی، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، شیوه همدردی محمود احمدی‌نژاد را در این مراسم «مسخره‌بازی » می‌خواند و از به تعبیر او «بغل کردن» مادر چاوز انتقاد می‌کند.
آیت‌الله مکارم شیرازی از مراجع تقلید قم هم حوادثی که در جریان مراسم تشییع جنازه رئیس‌جمهوری ونزوئلا بین محمود احمدی‌نژاد و مادر هوگو چاوز اتفاق افتاد را «اسفناک و دردناک » می‌خواند و می‌گوید که وقتی این مسائل را نگوییم کم‌کم منکر معروف می‌شود و معروف منکر.
۱۸ نماینده مجلس هم در تذکری کتبی به رئیس‌جمهور ایران، «این قبیل رفتارها را مشکوک و نگران‌کننده» می‌خوانند و از رئیس جمهور می‌خواهند موازین شرعی اسلامی را رعایت کند.
در همین زمینه محمدمهدی پورفاطمی، نماینده مجلس، به خبرگزاری خانه ملت می‌گوید: «اگر فردی دیگر در چنین مراسمی شرکت می‌کرد و مادر چاوز را در آغوش می‌گرفت الان غیر از این بود که یک عده خاص به خیابان بریزند و علیه وی شعار داده و تظاهرات کنند؟»
