لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
سه شنبه ۴ دی ۱۴۰۳ تهران ۰۶:۱۵

وبلاگ انتخابات آمریکا

Sorry! No content for ۲۵ اسفند. See content from before

جمعه ۲۱ اسفند ۱۳۹۴

هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، خود را برای رقابت نهایی آماده می‌کنند.
هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، خود را برای رقابت نهایی آماده می‌کنند.

انتخابات درون حزبی آمریکایی‌ها برای پیدا کردن نامزد مناسب پست ریاست جمهوری، به یکی از حساس‌ترین هفته‌های خود رسیده است. روز سه‌شنبه هفته دیگر در ایالت‌های مهم فلوریدا، میسوری، ایلونوی، کارولینای شمالی و اوهایو انتخابات برگزار خواهد شد و وسعت و جمعیت تعدادی از این ایالت‌ها موجب شده تا نقششان در نتیجه نهایی از باقی پررنگ‌تر باشد.

و این دو حزب در حالی به استقبال این روز تعیین کننده می‌روند که در نظرسنجی‌ها، نام دو نفر بیش از دیگران به عنوان برنده تکرار می‌شود: هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ.

هر دوی این نامزدها به رغم تمام موانعی که سر راهشان هست، هم در شمارش آرا تا امروز از رقبا جلوترند و هم در نظرسنجی‌ها برای ادامه راه پیشتازند. اما تا سه‌شنبه از راه نرسد و اهالی این پنج ایالت رای خود را به صندوق نیاندازند، همچنان پیش‌بینی نتیجه نهایی ممکن نخواهد بود و این احتمال وجود دارد که در پایان روز، هم کلینتون و هم ترامپ، غمگین‌ترین نامزد این رقابت باشند!

Winner-Take- All

در جریان رقابت‌های درون حزبی جمهوریخواهان، در برخی ایالت‌ها، مقررات حزب بدین شکل است که هر کس بیشترین رای را به دست بیاورد، تمامی فرستادگان حزبی ((delegate آن ایالت در کنوانسیون ملی به نامزد برنده رای خواهند داد. مانند ایالت فلوریدا که به دلیل وسعت و جمعیتش در کنوانسیون ملی جمهوریخواهان، ۹۹ فرستاده حزبی یا رای دارد و هر کس در انتخابات این ایالت برنده شود، همه این ۹۹ رای را از آن خود خواهد کرد.

با توجه به رقابت نزدیک نامزدها در این دوره، همین ۹۹ فرستاده می‌تواند نفشی تعیین کننده برای رقابت نهایی داشته باشد. اگر کسی بخواهد در مجموع رقابتها در ۵۰ ایالت برنده شود به ۱۲۳۷ فرستاده نیاز دارد.

و در فلوریدا، مانند بسیاری از دیگر ایالتهای آمریکا، در نظرسنجی‌ها، دونالد ترامپ پیشتاز است. پس چرا باید نگران باشد؟

نگرانی اصلی کمپین ترامپ برای نبرد فلوریدا، مارکو روبیو است؛ کسی که سناتور این ایالت است و به واسطه رگ و ریشه کوبایی‌اش می‌تواند بر روی آرای گروه بزرگ مهاجرین کوبایی این ایالت حساب کند.

همزمان از زمانی که سران حزب جمهوریخواه و چهره‌هایی مانند میت رامنی، مبارزه رسانه‌ای همه جانبه خود را با ترامپ شروع کردند، وضعیت رقابت ترامپ و روبیو در نظرسنجی‌های فلوریدا به آرامی تغییر کرد و در برآیند این نظرسنجی‌ها، روبیو وضعیت بهتری پیدا کرده است. شاید همین موضوع موجب شده تا به رغم اهمیتی که شکست احتمالی فلوریدا برای مارکو روبیو دارد، او حاضر به کناره‌گیری نیست و با تمام قوا در این ایالت در حال تبلیغ است.

گرفتاری ترامپ در روز سه‌شنبه به فلوریدا ختم نمی‌شود. در همین روز در ایالت اوهایو نیز، شکل برگزاری انتخابات به روش «همه برای برنده» برگزار خواهد شد. و تمامی ۶۶ فرستاده این ایالت به برنده انتخابات خواهد رسید.

رقیب اصلی ترامپ در این ایالت، جان کیسیک، فرماندار اوهایو است! در نظرسنجی‌های این ایالت نیز در روزهای اخیر وضعیت ترامپ نسبت به کیسیک خرابتر شد و دستکم در یک نظرسنجی که توسط شبکه تلویزیونی «فاکس» انجام شد، کیسیک در این ایالت از ترامپ پیش افتاد.

و همه اینها همزمان است با آگهی‌های تمام‌نشدنی جمهوریخواهان ثروتمند که در رسانه‌های این ایالت‌ها، شب و روز پخش می‌شوند! آگهی‌هایی شبیه به این:

و همانقدر که باخت در این دو ایالت می‌تواند پیروزی نهایی ترامپ را با ابهام روبه‌رو کند، برد او در این دو ایالت در کنار ایالتهایی مانند کارولینای شمالی، ایلونوی و میسوری که بر روی هم ۱۸۷ فرستاده حزبی دارند، عملا بر امیدهای مخالفانش برای شکست او نقطه پایان خواهد گذاشت.

در حال حاضر اصلی‌ترین امید برای توقف ترامپ این است که او در پایان رقابت‌های حزبی نتواند به ۱۲۳۷ فرستاده حزبی مورد نظر دست پیدا کند. در این صورت در نخستین دور رای گیری در کنوانسیون ملی جمهوریخواهان (که روز ۱۸ ژوئیه، ۲۸ تیر ۹۵ برگزار خواهد شد)، هیچ کس به عنوان نامزد حزب جمهوریخواه انتخاب نخواهد شد. در چنین وضعیتی، رای‌گیری از فرستادگان حزبی تکرار خواهد شد و بر اساس مقررات محلی ایالت‌ها، بخشی از فرستادگان حزبی دیگر به آرای مردم ایالتشان تعهدی نخواهند داشت و به هر کس دوست داشته باشند رای خواهند داد. برخی از فرستادگان نیز در دور سوم از تعهدشان آزاد می‌شوند. مخالفان ترامپ امیدوارند که در چنین سناریویی، وقتی فرستادگان از تعهدشان به رای مردم خلاص شدند، به کسی غیر از ترامپ رای بدهند و او به شکل آبرومند و قانونمندی از رسیدن به نامزدی حزب جمهوریخواه باز بماند.

این سناریو در حالی موفق خواهد شد که از همین حالا، به ویژه در ایالتهای «همه برای برنده – winner take all»، ترامپ اول نشود. و این مساله آنقدر برای مخالفان ترامپ اهمیت دارد که در اتفاقی کم‌سابقه، کمپین روبیو از هواداران این سناتور در ایالت اوهایو خواست که به جای او به جان کیسک رای بدهند تا او برنده شود و ترامپ از اوهایو دست خالی بیرون بیاید.

و البته روبیو احتمالا امیدوار بود که در مقابل کیسیک هم اقدام مشابهی در ایالت فلوریدا انجام بدهد و بخت روبیو را برای پیروزی در آنجا بالا ببرد. اما جان کیسیک به کلی راه دیگری رفت و در پاسخ گفت: «ما بدون کمک او در اوهایو پیروز می‌شویم، همانطور که او بدون کمک ما در فلوریدا می‌بازد!»

حزب دموکرات

در جبهه مقابل، وضعیت به کلی متقاوت است و در رقابت دو نفره هیلاری کلینتون و برنی سندرز، اصولا مسایل دیگری مطرح است. در این مبارزه، بیش از آنکه خبرها بر روی آمدن و نیامدن یک نفر متمرکز باشد، مدام تفاوت سیاستهای این دو نفر و البته برنامه‌های گوناگونشان برای آینده آمریکا مطرح می‌شود و به اعتقاد ناظران، همین برنامه‌ها است که بر روی آرای آنان نیز تاثیر می‌گذارد.

بعد از شکست غالفگیرانه کلینتون در ایالت میشیگان، برخی ناظران مساله حمایت او از قراردادهای آزادی تجارت را از دلایل اصلی رای بالای سندرز توصیف کردند. داستان از این قرار است که هیلاری کلینتون از یک توافق معروف تجارت آزاد در آمریکای شمالی که توسط بیل کلینتون در سال ۱۹۹۳ امضا شد حمایت کرده است. بسیاری در ایالت مشیگان معتقدند که همان قرارداد موجب شد تا صنایع بسیاری از این ایالت مهاجرت کنند و آمار بیکاری در آنجا افزایش یابد.

شاید همین موضوع موجب شده تا کلینتون در ادامه رقابت و در مصاحبه‌های بعد از میشیگان، بیش از گذشته بر اهمیت ایجاد شغل تاکید کند و حتی از لزوم افزایش مقررات برای موسسات مالی وال‌استریت نیز حرف بزند؛ شعارهایی که محور مبارزه برنی سندرز نیز هستند و به نظر می‌رسد بر موفقیت‌های اخیرش تاثیر گذاشته است.

بهرحال حتی اگر کلینتون تمامی پنج ایالت سه‌شنبه‌‌ آینده را ببرد، برنی سندرز از رقابت کناره‌گیری نخواهد کرد. او اعلام کرده که تا روز آخر در رقابت می‌ماند. که البته این لزوما خبر بدی برای کلینتون نیست. اگر او خود را به عنوان پیروز قطعی تثبیت کند، از ادامه رقابت کم‌خطری با سندرز بهره خواهد برد تا کماکان نامش در خبرها تکرار شود و از برنامه‌هایش سخن بگوید. ضمن اینکه او در لابه‌لای همین رقابت درون حزبی نیز به حزب رقیب حمله خواهد کرد. کاری که همین حالا هم انجام می‌دهد و هرازگاهی دونالد ترامپ را دست می‌اندازد. بماند که ترامپ هم چون خود را برنده نهایی می‌داند، از همین حالا از هیچ فرصتی برای حمله به کلینتون نمی‌گذرد!

انتخابات آمریکا را می‌تواند در توییتر نیز با من - کیوان حسینی - دنبال کنید:

گویا در جریان انتخابات امسال در درون هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه قرار است دعوا بیخ پیدا کند! نه هیلاری کلینتون در حزب دموکرات و نه دونالد ترامپ در حزب جمهوریخواه به رغم اینکه در شمارش آرا پیشتازند و آرای بیشتری را تا اینجا به دست آورده‌اند، هنوز نمی‌توانند با‌ آسودگی بر روی کاناپه لم بدهند و خود را پیروز نهایی بدانند. چرا که هر دو آنها هنوز در درون حزب‌شان با مقاومت سرسختانه رقبا روبه‌رو هستند.

ضمن اینکه همچنان از نظر عدد و رقم، در هر دو حزب ممکن است که در نهایت کسی به جز کلینتون یا ترامپ به عنوان نامزد این دو حزب به رقابت انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وارد شود.

بعد از آخرین دور رای‌گیری‌ها در روز سه‌شنبه، در میان جمهوریخواهان در ۲۳ ایالت (همراه با پورتوریکو) و در میان دموکراتها در ۲۲ ایالت٬ نتیجه رای‌گیری درون حزبی روشن شد. و رای‌گیری در دیگر نقاط آمریکا، در روزها و هفته‌های پیش‌رو، آرام آرام دنبال خواهد شد.

دموکرات‌ها

آخرین دور انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها در دو ایالت میشیگان و می‌سی‌سی‌پی برگزار شد. در میشیگان، برنی سندرز برنده شد و در می‌سی‌سی‌پی کلینتون.

اما نکته‌ای که طرفداران سندرز را به وجد آورد این بود که در نظرسنجی‌های ایالت میشیگان، هیلاری کلینتون برای ماه‌های متوالی با فاصله زیاد پیشتاز بود. هر چند که از آغاز رای‌گیری‌ها و پیروزی‌های جسته و گریخته سندرز، وضعیت او در نظرسنجی‌های این ایالت مهم، روز به روز بهتر شد، اما در نهایت برآیند نظرسنجی‌ها این بود که کلینتون در میشیگان پیروز خواهد شد.

فارغ از مسئله پیش‌بینی‌ها و انتظارات، نتیجه انتخابات میشیگان نشان داد که کلینتون همچنان در به دست آوردن آرای مستقل‌ها، با مشکل روبه‌رو است. در این ایالت، انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها به شکل «باز» برگزار می‌شود. این بدان معناست که در آنجا برای شرکت در انتخابات درون حزبی دموکرات‌ها ضروری نیست که رای‌دهنده به عنوان «دموکرات» ثبت‌نام کرده باشد و عموم مردم آزادند که در رای‌گیری شرکت کنند. سندرز نشان داده که همواره در چنین ایالت‌هایی بهتر نتیجه می‌گیرد. و هفته آینده نیز، انتخابات ایالت‌های ایلینوی و میسوری که در مجموع ۲۲۷ فرستاده حزبی دارند، به شکل آزاد برگزار خواهد شد.

​در مقابل، رای بالای مستقل‌ها به سندرز در میشیگان و نقش بالای آنها در پیروزی وی نشانه آن است که اگر این انتخابات مانند برخی از ایالت‌های دیگر، به رای دهندگان دموکرات محدود بود، کلینتون به راحتی در آن پیروز می‌شد. هفته آینده انتخابات ایالت فلوریدا با ۲۱۴ فرستاده حزبی، از جمله ایالت‌هایی است که در آن فقط دموکرات‌ها می‌توانند رای بدهند.

در ادامه رقابت‌های درون حزبی دموکرات‌ها نیز بیشتر ایالت‌ها رای‌گیری را به شکل بسته یا نسبتا بسته برگزار خواهند کرد.

اما فارغ از شکل رای‌گیری، طرفداران سندرز امیدوارند که اصولا پیروزی‌هایی شبیه به آنچه در میشیگان رخ داد، شور و انرژی لازم را برای پیروزی نهایی مهیا کند و در نهایت، این فضای هیجان‌آور (شبیه به آنچه که برای باراک اوباما در سال ۲۰۰۸ رخ داد)، نتیجه را رقم بزند.

جمهوریخواهان

در پایان روز سه‌شنبه، برد دونالد ترامپ در ایالت‌های میشیگان، می‌سی‌سی‌پی و هاوایی نشان داد که تا اینجای کار تلاش‌های همه‌جانبه جمهوریخواهانِ با نفوذ و استخوان‌خرد کرده برای متوقف کردن ترامپ به نتیجه نرسیده و موتور کمپین او هر بار دور بیشتری می‌گیرد و سرعتش تندتر می‌شود.

برخی ناظران حتی پیروزی تد کروز را در ایالت آیداهو قابل پیش‌بینی توصیف کردند چون در این ایالت، عموما محافظه‌کارترین نامزدهای جمهوریخواهان آرای بیشتری به دست می‌آورند.

با همه اینها کماکان گروه‌های جمهوریخواه بسیاری با جدیت در حال تبلیغ علیه ترامپ هستند و نامزدی او در انتخابات ریاست‌جمهوری، با مقاومت سرسختانه هسته مرکزی حزب جمهوریخواه و اعضای با سابقه آن روبه‌رو است.

اما بازنده بزرگ روز سه‌شنبه، مارکو روبیو بود. او در ایالت‌های میشیگان و می‌سی‌سی‌پی حتی نتوانست به اندازه جان کیسیک رای بیاورد و چهارم شد. و در پایان این روز حتی یک فرستاده حزبی یا delegate هم نصیب روبیو نشد.

این در حالی است که کمپین روبیو حتی قبل از انتخابات روز سه‌شنبه و به رغم پیروزی قاطع در پورتوریکو با بحران مرگ و زندگی روبه‌رو شده بود. پرسش کلیدی پیش‌ پای روبیو، انتخابات درون حزبی جمهوریخواهان در ایالت فلوریداست. این انتخابات از چند جنبه برای روبیو اهمیت حیاتی دارد.

اول اینکه انتخابات در این ایالت بدین شکل برگزار می‌شود که هر کس بیشترین آرا را به دست بیاورد و اول شود، تمام فرستادگان حزبی یا delegateها را از آن خود می‌کند. تعداد فرستادگان در این ایالت ۹۹ تاست و می تواند برنده را حسابی تقویت کند.

نکته دوم و مهمتر این است که مارکو روبیو خود سناتور ایالت فلوریدا در مجلس سنای آمریکاست. به همین دلیل او مدام تاکید می‌کند که تنها کسی است که می‌تواند از پس ترامپ در این ایالت بر بیاید.

اما آنچه که موجب شد تا کمپین روبیو در آستانه انتخابات فلوریدا وارد بحران شود، گزارشی بود که از منبعی ناشناس از درون کمپین روبیو منتشر شد و و بر مبنای آن، برخی مشاوران روبیو به او گفته‌اند که باید قبل از انتخابات فلوریدا از رقابت کنار بکشند. آنها می‌گویند باخت در فلوریدا می‌تواند به عمر سیاسی روبیو پایان دهد و بر انتخاب دوباره‌اش برای سنا تاثیر بگذارد. روابط عمومی کمپین روبیو این گزارش‌ها را تکذیب کرده است.

اما به هرحال انتخابات فلوریدا مانند شمشیر دو لبه است که می‌تواند کمپین روبیو را به کما بفرستد و نقطه پایان مبارزه او برای کاخ سفید باشد. روبیو هنوز مصر است که به رغم پیشتازی ترامپ در نظرسنجی‌ها در فلوریدا، پیروز خواهد شد. که اگر نشود یکی از آخرین امیدهای رهبران جمهوریخواهان برای متوقف کردن ترامپ نیز نقش برآب خواهد شد. آنها امیدوارند که در نهایت، دستکم چند باخت اساسی برای ترامپ (مثلا در فلوریدا) موجب شود تا او نتواند به حد نصاب ۵۰ درصد برای نامزدی حزب دست پیدا کند.

اگر سه‌شنبه آینده، ترامپ کماکان برنده نهایی باشد، احتمالا سرسخت‌ترین مخالفان جمهوریخواه او نیز ناچار می‌شوند شمشیرها را غلاف کنند و آرام آرام به فکر اتحاد حزب‌شان در مبارزه نهایی در برابر دموکرات‌ها باشند و با واقعیت نامزدی دونالد ترامپ کنار بیایند.

بیشتر

XS
SM
MD
LG