در روزهای گذشته سایت «بوابة الاهرام» مصر طی گزارشی درباره تمایل آمریکا و روسیه به پایان دادن به بحران سوریه شرح مفصلی نوشته و ویژگی‌های طرحی را برملا کرد که در نهایت به برکناری بشار اسد منتهی می‌شود.
بعد از شکست مذاکرات «ژنو ۲» و کنار رفتن اخضر ابراهیمی و دور از دسترس قرار گرفتن هر نوع راه حل جایگزین برای سوریه، اکنون تلاش می‌شود با نگاهی متفاوت به بحران این کشور جنگزده نگریسته شود و بدون اشاره واضح و روشن به «راه حل سیاسی فراگیر»، بر «تعلیق عملیات نظامی» در بخش‌هایی از سوریه تأکید می‌شود.
جبهه خلق برای آزادی فلسطین در دو شکل خود به رهبری احمد سعدات و احمد جبرئیل، تنها گروه فلسطینی است که همچنان در کنار جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان از بشار اسد حمایت می‌کنند.
منطقه عرسال در بخش بعلبک از استان بقاع در سلسله کوه‌های شرق لبنان واقع است. این شهر سنی‌نشین با جمعیت ۴۰ هزار نفری خود حدود ۵۰ کیلومتر با کشور سوریه مرز دارد و پذیرای بیش از ۱۲۰ هزار پناهنده سوری شده است. یعنی سه برابر جمعیت خود پناهنده سوری دارد و از این رو به یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های جنگجویان مخالف بشار اسد در داخل خاک لبنان درآمده است.
صنعاء پایتخت یمن و چندین استان دیگر بدون هیچ گونه مقاومتی به دست گروه عبدالمالک حوثی افتاد. توجیه چنین رویداد مهمی در رسانه‌های منطقه براساس «توطئه» و «تبانی» بخشی از نیروهای ارتش با مهاجمان برآورد شده است. در این میان علی محسن احمر فرمانده سابق ارتش و مشاور نظامی رئیس جمهور به همراه عبده حسین ترب وزیر کشور متهم هستند که فرمان عدم مقاومت در برابر حوثی‌ها را صادر کرده و حتی وزیر کشور از کارکنان امنیتی و اطلاعاتی این وزارتخانه خواسته که با حوثی‌ها همکاری کنند.
برخلاف تمام تلاش های جمهوری اسلامی برای يافتن جای پائی در «ائتلاف بين المللی ضد تروريسم»، اما در نهايت راه حکومت ايران برای ورود به چنين ائتلافی بسته شد.کشورهای شرکت کننده منطقه بر حسب تنوع خود هر کدام از گروهی در صحنه سياسی و نظامی سوريه حمايت می کنند و می توان به جرأت اين را گفت هر کشوری که در ائتلاف مذکور شرکت نکرده است، نمی تواند از گروه مورد حمايت خود در سوريه در چارچوب رهيافت های بين المللی دفاع کند.
روز جمعه مهلت تعیین شده از سوی «عبدالمالک حوثی» برای برکناری دولت فعلی یمن به پایان رسید.
در يک اقدام ناگهانی، نوری مالکی نخست وزير عراق کناره گيری خود به نفع حيدر عبادی را اعلام کرد.
روز يکشنبه آينده ۱۰ اوت برای نخستين بار در ترکيه،انتخابات رياست جمهوری برگزار می‌شود. در آغاز ماه ژوئيه گذشته رجب طيب اردوغان نخست وزير فعلی در حضور اعضای برجسته حزب عدالت و توسعه، نامزدی خود را برای شرکت در اين انتخابات اعلام کرد. چند روز قبل از آن دو حزب جمهوری خلق (CHP) و ناسيوناليسم ترکيه (MHP) بر سر نامزدی دبيرکل سابق «سازمان همکاری اسلامی» اکمل الدين احسان اوغلو به توافق رسيدند و سه حزب چپ دموکراتيک (DSP)، حزب دموکراتيک ترکيه (DP) و حزب ترکيه مستقل (BTP) به اين توافق پيوستند.
یادداشت: تحول بهار عربی به میدان جنگ و ستیز میان مخالفان و موافقان در بیش از پنج کشور، بازار اسلحه محدود و خارج از سلطه دولت‌ها به وجود آورد که بدون اینکه بخواهیم بر منابع آن متمرکز شویم، در نهایت راه خود را به سوی غزه و دو تشکل مسلح فلسطینی یعنی گردان‌های عزالدین قسام وابسته به حماس و سرایا القدس وابسته به جهاد اسلامی باز کرد...
آنچه در عرض یک هفته روی داد و به سقوط بسیاری از شهرها و نواحی پیرامونی آنها در مناطق سنی‌نشین عراق منجر شد را نمی‌توان فقط به یک گروه تندروی پنج الی ده هزار نفری نسبت داد.
یادداشت: اختلاف و دوگانگی در انتخابات سوریه همانند کشورهای دموکراتیک بر سر برنامه‌های انتخاباتی و چگونگی اجرای آن در آینده سوریه نبود. اختلاف در این انتخابات میان دو قبیله است که به خون هم تشنه هستند و با حضور یا عدم حضور می‌خواهند مخالف خود را از روی زمین حذف کنند...
روز یک‌شنبه آینده، ۱۱ خردادماه، امیر کویت شیخ صباح الاحمد در سفری رسمی به ایران خواهد رفت. این اولین سفر شیخ صباح به تهران خواهد بود که بعد از نشستن بر عرش امیری در سال ۲۰۰۶ صورت می‌گیرد.
وقتی در خيابان های استانبول قدم می زنم، همه جا نشان از شور انتخاباتی دارد و وقتی انتخابات اين کشور را با ايران مقايسه می کنم،تفاوت بسيار است و مردم ايران سال هاست برای ده درصد آزادی های موجود در ترکيه مبارزه می کنند اما تاکنون چيزی عايد آنها نشده است.
بیست و پنجمین دوره اجلاس سران عرب در روزهای ۲۵ و ۲۶ مارس، پنجم و ششم فروردین، و در شرایط بسیار حساس منطقه‌ای و بین‌المللی در کویت برگزار می‌گردد. چهار موضوع سوریه، فلسطین، مبارزه با تروریسم و اصلاح ساختار اداری اتحادیه عرب بر روی میز مذاکره حاضران در این گردهمایی سالانه خواهد بود.
برای نخستین بار در تاریخ خاورمیانه عاملان یک ترور سیاسی به دادگاه بین‌المللی کشیده می‌شوند. در پنجاه سال گذشته هر ترور سیاسی در منطقه و به‌ویژه در لبنان بدون این که عاملان آن مشخص شوند یا به مجازات برسند، به فراموشخانه تاریخ سپرده شده است. اما این بار ترور رفیق حریری، نخست وزیر وقت لبنان، در سال ۲۰۰۵ چهار نفر از بلندپایگان حزب‌الله لبنان را به شکل غیابی به یک دادگاه با تمام موازین حقوق جنائی بین‌المللی کشانده است. این چهار نفر عبارت‌اند از مصطفی بدرالدین، سلیم عیاش، اسد صبرا و حسن عنیسی که به شکلی بسیار حساب شده با تدارکات بسیار محرمانه، پوشش مالی بی‌حد و حصر و استفاده از یک شبکه ارتباط تلفنی ویژه عملیات این ترور را به انجام رسانده‌اند.
تقاضای هفته گذشته «احمد جربا» ریيس ائتلاف ملی سوريه یا همان گروه مخالفان مبنی بر مذاکره با فاروق الشرع، معاون بشار اسد به جای وليد المعلم - وزیر خارجه فعلی دولت سوریه - دولت سوريه را در يک وضعيت «بی پاسخ» قرار می دهد.
امروز در هتل زيبای «لو مونترو پالاس» در شهر «مونتخو» در بخش فرانسوی‌نشين سوئيس کنفرانس بررسی راه حل بحران سوريه آغاز می‌شود.
روز سه‌شنبه ۱۲ نوامبر ۲۰۱۳ و بعد از یک سری جلسات فشرده و طولانی، کردهای سوریه موفق شدند تشکیل «دولت خودگردان» خود را اعلام کنند. رسانه‌های ایران و به ویژه خبرگزاری فارس به ستایش از این روند پرداخته است.
آنچه کشورهای منطقه را از مسیر گفتگوهای اتمی ایران با غرب خشمگین می‌کند٬ وضعیت «سری بودن» مذاکرات هسته‌ای است. کشورهای عرب همسایه ایران معتقد هستند که بایستی در کم و کیف روند این پرونده باشند. اما اختلاف‌های جدید میان این کشورها و ایالات متحده آمریکا درباره سوریه٬ عراق و مصر موجب شده است که دولت اوباما آنها را در مذاکرات اتمی ایران نادیده بگیرد.
بیشتر
