رامین جهانبگلو، فیلسوف، در مقاله‌ای با عنوان «فلسفه و آزادی: چگونه می‌توان در دنیای بدبینانه امروز فیلسوف باقی ماند» که در سایت Catchnews منتشر شده، به وظیفه فلسفه و فلاسفه در دنیای امروز و در برابر تفکر نهادینه شده دمکراسی می‌پردازد.
در یکی از آخرین برنامهها از مجموعه شنیدنی «میزبان»، که به ابتکار صادق صبا روزنامه نگار برجسته ایرانی از رادیو فردا پخش میشود، نقش «میزبانی» را ابراهیم گلستان بر عهده داشت. عنوان برنامه چنین بود : «چرا ابراهیم گلستان، استالین و رضا شاه را دوست دارد؟»
تحقیقات اخیر مرکز دانشگاه جورجتاون در واشینگتن نشان میدهد که ارزش دلاری نهاد مذهب در ایالات متحده سالیانه چیزی در حدود ۱.۲ تریلیون دلار است، یعنی بیش از مجموع درآمد کمپانیهای غول تکنولوژی نظیر گوگل.
وقتی از احمد فردید صحبت میکنیم، منظورمان سید احمد مهینی یزدی است. کسی که در حوالی انقلاب مشروطه ایران، یعنی سال ۱۲۸۹ در یزد به دنیا آمد و در سال ۱۳۱۸ نام خانوادگیش را به فردید تغییر داد.
فریدون خاوند،استاد اقتصاد در پاریس، نگاهی دارد به سر مقاله روزنامه «دنیای اقتصاد» چاپ تهران، به قلم دکتر موسی غنی نژاد، که زیر این عنوان منتشر شده است : «ما و نهادهای مدرن؛ مشکل در کجاست؟».
رامین جهانبگلو، استاد فلسفه،می گوید پرسشی که عنوان جلسه امروز ما است که «چگونه می توان ایرانی بود»، پرسش معروف منتسکیو است.
نه تنها بازاندیشی و پژوهش پیرامون مسائل دینی در بخش بزرگی از کشورهای مسلماننشین با نوعی رکود و بن بست روبروست حتا کارهای پرشمار پژوهشی در کشورهای دیگر هم کمتر به قلمرو تمدنی مسلمانان راه پیدا میکنند. کار پژوهشی خانم هاله وردی، تاریخ نگار اهل تونس، پیرامون زندگی پیامبر اسلام که خشم محافل دینی در برخی کشورها را در پی آورده یکی از این نمونههاست.
مطالعه در زمینه آشپزی هر محل و قوم بنابرین یک سویه قوی مردمشناسی دارد. آشپزی حقیقتا دانشی است اندوخته هزاران سالهها. چنانکه شاهزاده چارلز در پیشگفتار کتاب «با دستان خود» در باره آشپزی در بدخشان مینویسد.
رامین جهانبگلو،استاد فلسفه در کانادا،با عبدالستار بن موسی، رئیس اتحادیه حقوق بشر تونس، از برندگان جایزه صلح نوبل ۲۰۱۵ گفتگویی در مورد چالش ها و چشم اندازهای دمکراسی جوان تونس انجام داده و آن را در اختیار رادیو فردا قرار داده است.
جامعه ایران بعد از نزدیک به ۴۰ سال سیطره انقلاب و گسیخته شدن انواع سلسله مراتب اجتماعی و اتوریتههای علمی به جایی رسیده که کمتر کسی حرف کسی دیگر را گوش میکند و همه میخواهند خودشان حرف خود را بزنند.
«آیا خدا مرده است؟ این پرسشی است که هم خداباوران (ایمانداران) را که شاید در خفا از مرگ خدا هراسانند، عذاب میدهد و هم خداناباوران را که شک دارند پاسخ این پرسش منفی باشد.»
پیش از ترور لینکلن، گروهی از جمهوریخواهان که خود را «رادیکال» مینامیدند، معتقد بودند که لینکلن شانسی برای انتخاب مجدد ندارد. این شکاف در درون حزب جمهوریخواه باعث شد تا گروهی از طرفداران لینکلن حزب دیگری به نام «اتحاد ملّی» تشکیل بدهند.
بیشتر
